Heb jij een leuk hardloopverhaal wat je met ons wilt delen, laat het ons dan weten via een mailtje naar de webredactie.
De jeugd aan het woord
Door Fjodor (12) en Igoné Loman (9)
Vier jaar geleden startte ik voor het eerst met trainen bij Ciko ’66, ik was toen negen jaar. Atletiek wilde ik al m’n hele leven gaan doen, eindelijk was het zover. Rennen en gooien deed ik altijd al heel graag dus dat kwam goed van pas. Inmiddels is middellange afstand mijn favoriete onderdeel. De wedstrijden zijn leuk. Mijn eerste wedstrijd was de indoor in Apeldoorn, maar dat was niet zo’n succes. Alles wat daarna kwam wel, lekker buiten en met iedereen door elkaar. Ik zit nu bij de junioren D. Onlangs hebben we de speerwedstrijd gedaan. Dat ging goed en was een nieuwe en leuke ervaring. Atletiek is superfijn om te doen, bij alle weersomstandigheden, alle seizoenen. Ik ga er zeker nog wel een tijdje mee door.
Vier jaar geleden ging mijn broer Fjodor een proefles doen bij Ciko ’66. Ik ging toen ook mee om te kijken. Het zag er superleuk uit waardoor ik er ook op wilde. De eerste training leerde ik Neve kennen en ontdekten we dat we bij elkaar in de wijk woonden. Zo zijn we heel goede vriendinnen geworden. Van begin af aan vond ik de training al heel erg leuk. Een van mijn eerste trainers was Lianne en zij is dat nu nog steeds. Ze doet het supergoed!!!!!!! De andere trainers zijn ook leuk. Atletiek vind ik leuk omdat het zoveel verschillende onderdelen zijn. Mijn favoriete onderdeel is middellange afstand. Twee jaar geleden hadden we zomerkamp, dat was echt heel leuk. Ik was toen B-pupil en we sliepen in het krachthok. Nu ben ik A1-pupil. Ik wil het nog heel lang blijven doen.
Mijn Favoriete Rondje
Door Judith Witte
“Een favoriet rondje; heb ik dat wel?” vroeg ik me af toen ik de vraag kreeg deze rubriek voor de nieuwsbrief van april in te vullen. Ik loop al mijn hele leven: voor de lol en ontspanning. Om mijn hoofd leeg te maken, conditie op te bouwen, buiten te zijn. Toen ik een jaar of 15 was, werd het al een verslaving. Nu is het gewoon ‘my way of life’. Toch ben ik pas sinds juni vorig jaar lid van Ciko. Dat kwam zo: ik zat een beetje in gecombineerde corona- en loopdip. Alle leuke loopjes én de marathon van Rotterdam waren afgelast. Ik zocht naar iets dat mij een nieuwe boost kon geven: Loopmaatjes! Loopscholing! Loopuitdagingen! Na de eerste training bij Coen voelde ik de looplol gelijk weer door mijn aderen bruisen. Dus ik werd lid. Favoriete rondjes zijn er allerlei soorten en maten; zelfs rondrennen op de baan en mijn grenzen verleggen in tempo’s hoort erbij.
Maar een écht favoriet rondje, is er een waar ‘lopen’ dartelen wordt, waar je moet klimmen en mag afdalen, het zwaar is én je kan vliegen, waar je verrast wordt door mooie vergezichten en leuke kronkelpaadjes. Dus, daar komt-ie:
De route start op de Beekhuizenseweg in Velp, een paar honderd meter van mijn voordeur. Via de Lammerenbrug steek ik de Beekhuizerbeek over. Van oorsprong was dit een bronbeek, heb ik me laten vertellen, waaraan later sprengkoppen zijn toegevoegd. Dit lommerrijke pad heet de Ossendaalselaan (in de volksmond veel knusser ‘het Ossendaalse laantje’) naar de Ossendaalse berg. Maar die laat ik nu (letterlijk en figuurlijk) lekker links liggen. Eerst ff warmdraaien. Bijna aan het eind van het pad gaat het omhoog, en hoe! Tot aan het hek, achter bij Begraafplaats Heiderust, is het stevig doorklimmen. Eenmaal boven, het hek door, volgt de beloning: het ‘heksenpaadje’. Deze slingert zich links en rechts tussen de bomen door, en uiteindelijk in een lekkere afdaling naar de Snippendaalseweg. Na het wildrooster kies ik het pad dat bijna recht omhoog gaat, richting de blauwe lucht. De bomen rechts van het pad hebben zich stevig in de grond verankerd. Ik niet. Ik ga door, naar boven, naar het eerste klaphek en daar weer links. Verder omhoog, en dan bijna zwevend weer naar beneden, tot aan de Schaapskooi. Stichting Rhedense Schaapskudde is opgericht in 1963 door jonkvrouw Wurfbain, wist je dat? Het is een van de oudste nog bestaande kuddes in Nederland met een monumentale potstal. En dat in mijn eigen ‘achtertuin’!
Ik blijf er niet te lang bij stilstaan, maar pak een stukje Heuvenseweg, richting uitkijkpunt over het Herikshuizerveld, wát een vergezichten hier, en volg dan het zandpad tot aan de Kraaijenberg. Dan mag ik weer dalen, linksaf het pad terug het bos in. Diep beneden mij zie ik een auto op de Beekhuizerweg, hierboven hoor ik alleen vogels. Het bospad is eind april nog kaal, maar straks in de zomer ren ik hier door een woud aan frisgroene varens. Dan waan ik me altijd een beetje in een oerwoud, ergens in India. Zo mijmerend en fantaserend hol ik de Beekhuizer Bossen in. Dit park is een vroeg voorbeeld van de Engelse landschapsstijl. In 1682 kocht de kasteelheer van Biljoen, Alexander van Spaen, landgoed Beekhuizen. Hij reisde veel, naar Italië, Zwitserland en Frankrijk. Dat inspireerde hem om vijvers en watervallen aan te laten leggen, met bruggetjes, rotspartijen en mooie doorkijkjes. Na de vijver is het nog maar een klein stukje, dus tandje erbij, via het bospad langs de beek, naar de stalen trappen. Omhoog, en door mul zand naar beneden, ben ik terug op de Lammerenbrug. De laatste meters, over de weg naar huis, lekker rustig uitlopen. Exact 10 km! Heel bevredigend voor een hardlopersbrein.
10 Vragen aan: Antonny Ediagbonya
Op welke leeftijd ben jij begonnen met atletiek? En hoe ben jij bij Ciko terecht gekomen?
Ik was 5 jaar toen ik voor de eerste keer mee deed met een atletiek training samen met mijn oudere broers. Net als mijn broers was ik altijd iemand die heel graag wilde bewegen en altijd energie over had om meer te sporten en soms daardoor een beetje druk werd. Mijn vader vond atletiek altijd al een mooie en hele leuke sport, waarbij je veel beweegt en al je energie eruit kan gooien op jonge leeftijd. Hij vond het daarom ook een mooi idee om ons op atletiek te doen, zodat we onze energie eruit konden krijgen.
Ben jij de enige uit jouw gezin of ging je gewoon met je ouders/broertjes of zusjes mee?
Ik heb 2 oudere broers die op hetzelfde moment op atletiek gingen als ik (Julius en Danny ).
Wat vond je er toen leuk aan?
Ik vond het toen altijd leuk, dat de trainingen en wedstrijden die we deden niet altijd heel eentonig waren, wat je soms tegenkomt bij andere sporten. Met atletiek had je altijd wel weer een nieuwe uitdaging waar je tegen aan kon gaan met de verschillende onderdelen.
Wanneer ontdekte jij of jouw trainer dat je wel heel erg ver kon springen vergeleken met leeftijdsgenoten?
Ik heb, voordat ik me ging specialiseren in het verspringen, als meer kamper getraind, waardoor ik veel ervaring had met verspringen en meerderen malen heb kunnen laten zien dat ik aanleg had voor het verspringen.
Hoe, en hoe vaak train je bij Ciko of ergens anders en train je ook nog voor jezelf? Hoe motiveer je jezelf in deze Corona-tijd zonder wedstrijden?
Ik train nu 5 keer per week, met allemaal diverse soorten trainingen verdeeld over de hele week, dit kan een aerobe -, technische sprint- , tempo- en een krachttraining zijn. Gelukkig kunnen we nu alweer een beetje normaal trainen vergeleken met aan het begin van de pandemie en kunnen we de meeste trainingen normaal uitvoeren. Ik hou me altijd gemotiveerd in deze corona tijd door altijd in gedachten te houden waar ik het voor doe en waarom ik aan atletiek doe.
Heb je het gevoel dat je, vergeleken met leeftijdsgenoten, veel voor moet laten? Denk aan feestjes, uitgaan e.d.?
Vroeger had ik dat niet maar rond de tijd dat ik B junior werd merkte ik wel steeds meer dat het steeds lastiger werd om uit te gaan, omdat ik waarschijnlijk die dag zelf of de volgende dag ging trainen.
Wat was je belangrijkste wedstrijd tot nu toe?
De belangrijkste wedstrijd tot nu toe was voor mij mijn laatste NK voor mijn oude blessure (2018 ) waarbij ik de strijd aan moest gaan tegen een andere atleet wie naar het eyof (jeugd olympische spelen) zou mogen gaan dat jaar. Dit was de wedstrijd die op het moment dat het echt moest, niet helemaal meer ging zoals ik het had verwacht. De manier waarop de wedstrijd uiteindelijk was verlopen heeft veel voor mij betekend. De instelling die ik nu heb (en altijd zal houden) als ik naar een wedstrijd ga of naar een wedstrijd toe train is dat ik het kan als ik ervoor vecht!
Wie is jouw grote voorbeeld?
Als ik zo terug kijk denk ik dat mijn broers onbewust altijd mijn grootste voorbeelden zijn als het gaat om atletiek. Altijd als zij een wedstrijd hadden wilde ik mee en kijken hoe zij presteerden. Dan vallen je een paar dingen op zoals hun techniek, hun denkwijze etc. en automatische probeerde ik me altijd te vergelijken met hen of ik net zo kon presteren als zij of zelfs beter.
Wat zou je willen bereiken op verspring gebied?
Ik denk dat meedoen aan de Olympische Spelen voor iedere verspringer, en voor mij ook, de uiteindelijke doelstelling is.
Wat zou je willen meegeven aan Ciko pupillen, die net zo ver willen komen als jij?
Geef niet op, zelfs als je niet wint, en geniet van de vele onderdelen die atletiek je kan bieden, want zolang je ervoor gaat kun je alles bereiken wat je wil (of het nú goed gaat of later).
Trainer in COVID-tijd
Door Rogier Vos
Ik ben Rogier Vos, sinds een jaar of 9 hardloper. vader van twee dochters van 10 en 8 en sinds 2 jaar pupillentrainer bij Ciko. Mijn dochters zijn al sinds de mini pupillen actief bij Ciko en ooit begonnen omdat ze ‘net als papa heel ver wilde kunnen rennen’. Zelf werk ik voor een IT bedrijf en heb ik helemaal geen achtergrond in de sport of atletiek, behalve dan dat ik zelf altijd wel ergens als amateur sportief bezig was. Voor het geven van training was dit gelukkig helemaal geen probleem. De ‘verplichting’ om iedere dinsdag naar de atletiekbaan te komen is wel erg fijn als stok achter de deur om ook mijn eigen trainingen te blijven doen. Een echte win-win dus!
In de trainersgroep ben ik goed opgevangen en begeleid en al snel had ik ‘een eigen groep’. Dit jaar geef ik op de dinsdag samen met Lianne de 1e jaars A-pupillen training. Een erg leuke, energieke en enthousiaste groep waar in weer en wind altijd ruim 20 kinderen aanwezig zijn. Zelf krijg ik er ook veel energie van als ik na een dag ‘scherm kijken’ met de groep bezig kan zijn, zie dat de kinderen zich vermaken, zichzelf verbazen omdat iets ineens wel goed lukt en moe maar voldaan de baan weer verlaten. Met name op de loop onderdelen probeer ik ook mijn ervaringen te vertalen naar simpele maar wel altijd uitdagende oefeningen voor de kinderen. Erg mooi om te zien blijft hoe snel kinderen iets leren.
Het afgelopen jaar was best bijzonder vanwege alle maatregelen waardoor wedstrijden helaas niet door konden gaan. Ik mis de sfeer, spanning en plezier die op dat soort dagen aanwezig is wel. We hebben echter wel met veel plezier keihard geoefend, oké de ene keer net wat meer dan de andere, en als het weer mag dan gaan we allemaal het beste uit ons zelf halen! Ik hoop dat iedereen, vooral van de 1e jaars A pupillen, dan aanwezig is!
Door het groeiende aantal kinderen zijn we op zoek naar andere enthousiaste ouders die ook training zouden willen gaan geven. Lijkt je dit iets spreek een van ons aan of stuur een mailtje naar vrijwilligers@ciko66.nl.
Van het bestuur
Allereerst; het bestuur is super trots op alle leden die in deze Corona tijd de club trouw zijn gebleven en de contributie zijn blijven betalen. Zonder die contributie is het voor de club niet mogelijk om te blijven investeren in het krachthonk, de materialen, de kantine en vooral de trainers en de vrijwilligers.
Het is belangrijk om in deze Corona tijd in verbinding te blijven met elkaar en uit te kijken naar de tijd, waarin alles weer “gewoon” wordt.
De ALV van 13 april jl. was een geslaagde avond, waarbij het bestuur en de aanwezige leden samen een prettig gesprek hebben gevoerd over het verbinden binnen onze vereniging. We willen het liefst zo snel mogelijk als het weer kan, met de leden “live” in gesprek over de wensen en ideeën die er zijn om Ciko nog meer laten groeien.
Het bestuur communiceert regelmatig met de trainers over de (on)mogelijkheden als gevolg van de Corona maatregelen. Daarnaast wordt gecommuniceerd via de website en de geweldige nieuwsbrief. De nieuwsbrief is een initiatief van leden die de verbinding met de club misten. Het bestuur onderschrijft dit initiatief en geniet elke maand!
Voor wat betreft de toegankelijkheid van het terrein en het clubhuis, heeft het bestuur besloten om met digitale sleutels te gaan werken. Samen met het hanteren van één administratie-systeem zal dit zorgen voor meer overzicht en transparantie.
Daarnaast gaat de nieuwe vrijwilligers-app Taakie gebruikt worden. Hiermee kan gecommuniceerd worden over vrijwilligerstaken. Zodra deze app in gebruik genomen wordt, krijgen de leden hiervan bericht. Verder in de nieuwsbrief meer hierover.
Wanneer de Corona maatregelen het weer toestaan, zal er een groot feest voor alle leden van Ciko worden georganiseerd door de sprintgroep van Henk. We houden jullie hiervan op de hoogte.
Het jaarlijkse Rondje Nederland heeft dit jaar digitaal plaatsgevonden en alle medaille winnaars zijn inmiddels persoonlijk in het zonnetje gezet. Hieronder vind je een compilatie van een aantal winnaars met medaille!
Karin Nienhuis: duizendpoot van Ciko
Door Grace
Hoe ben jij ooit bij Ciko terecht gekomen?
Mijn moeder zei tegen mij:´ is atletiek niks voor jou?”. Ik liep altijd met mijn vader stratenlopen en dat ging mij goed af en zo ben ik als 11-jarige bij Ciko terecht gekomen.
Waarom heb je gekozen voor discus werpen?
Ik liep altijd midden lange afstand en crossen en met de competitie was er niemand voor het discuswerpen dus dat deed ik dan. En op een bepaald moment stond ik bij de beste 10 van Nederland. Toen kwam Bert Bottemanne (Dat was mijn trainer in de tijd dat Honore Hoedt ook trainer was. Super duo) naar mij toe en zei ‘is het niet beter om je te gaan richten op het discuswerpen?’ en zo is het gekomen.
Wat was je leukste wedstrijdervaring?
Mijn eerste Nederlandse kampioenschap in Beverwijk en waar ik gelijk de zilveren medaille won. Wij hadden de trein gemist door allerlei gedoe en daardoor had ik ook bijna mijn wedstrijd gemist. Het omkleden voor de wedstrijd heb ik in de bus gedaan en daarna het op een rennen gezet om op tijd te zijn. Ik had geluk, de meldlijst lag er nog en ik kon mij nog melden.
Je hebt een aantal cursussen gevolgd, wat vond je zo leuk daaraan?
Ik heb een aantal cursussen gedaan omdat er bijna niemand van Ciko beschikbaar was voor jurylid (met papieren). Maar dit past mij totaal niet. Gelukkig is er iemand van Ciko die later nog een cursus heeft gedaan. Nu heb ik de cursus wedstrijdleider gedaan omdat, als Tom straks gestopt is met atletiek, ik toch nog op een leuke manier aan de sport verbonden blijf. De cursus is best pittig en ik heb nog meer respect voor onze Bram van Dongen. Er komt een heleboel bij kijken als je wedstrijdleider bent. Het is ook een behoorlijke verantwoordelijkheid en kost best veel tijd.
Waarom zouden meer Ciko-leden deze cursussen moeten gaan doen?
Omdat je dan de druk een beetje kan verdelen. Nu komt het bij Ciko allemaal op een heel klein clubje mensen neer. Zonder jury of allerlei andere vrijwilligers heb je geen club, heb je niks want je kunt dan niks organiseren. Alles valt en staat met mensen die komen helpen. En daar ontbreekt het helaas aan bij Ciko. Klinkt misschien een beetje negatief maar het lijkt of mensen alleen nog maar willen consumeren en niks terug willen doen. Maar zonder vrijwilligers heb je geen club.
Waar komt die ambitie vandaan om op nationaal niveau wedstrijden te gaan leiden?
Voordat dat zover is ben ik zeker wel 5 jaar verder. De atletiekunie heeft daar een stappenplan voor en je moet aan een aantal eisen voldoen. Ik ga eerst maar klein beginnen en misschien kom ik op dat niveau en wie weet vind ik het goed om lekker regionaal actief te blijven. Eerst maar horen of ik de cursus met goed gevolg heb doorlopen. Gelukkig hebben wij Bram en daar kan ik nog een boel van leren.
Je bent sinds een paar jaar ook bestuurslid, hoeveel tijd kost jou dit per week?
Dat kan ik niet echt zeggen, met pieken en dalen. Maar het kost meer tijd dan iedereen denkt. Gemiddeld ben ik er wel 4 uur per week mee bezig maar soms ook 10 uur. Wij hebben de taken een beetje verdeeld en dat is fijn. Maar soms zou ik toch willen dat mensen ons met iets meer respect zouden behandelen en bedenken dat wij dit allemaal op vrijwillige basis doen. Ciko staat voor het bestuur centraal in alle facetten.
Wat kun je vertellen over het Arnhems sportakkoord waar je ook nog commissielid bent?
Het Arnhems sportakkoord wil bewegen stimuleren en dan vooral in achterstandswijken. Mensen, verenigingen kunnen plannen indienen om bepaalde doelgroepen aan het bewegen te krijgen en geld krijgen om deze plannen te verwezenlijken. Dus is er iemand binnen Ciko die een mooi idee heeft, laat hij of zij zich vooral melden. Je zou kunnen denken aan een wandelgroep voor oudere mensen die niet meer echt kunnen hardlopen, maar nog wel in groepsverband willen bewegen.
Wat is jouw ultieme droom op sportgebied?
Dat Ciko een club blijft waar iedereen met plezier komt sporten en waar iedereen zich welkom blijft voelen. En dat wij als leden betrokken blijven bij de club. Samen staan wij sterk!
Klik op de foto’s hieronder om ze volledig te zien.
De sportmasseur mag weer aan de bak
Door Josan Tielen
Marieke van Roden heeft sinds 2015 een eigen massagepraktijk Lijf en Brein, niet ver van de atletiekbaan. In 2015 en 2016 gaf ze ook hardlooples aan beginners, maar nu masseert ze eigenlijk alleen nog. Ze heeft vijf maanden niet mogen werken en is super blij nu weer aan de slag te zijn. Voor een aantal Ciko-lopers is ze al een bekende; in haar eigen praktijk en in het gezondheidscentrum neemt ze diverse (oud) lopers onder handen. Nieuwe klanten komen vaak via mond op mond reclame in de praktijk terecht. Maar ze is natuurlijk ook via website, Facebook en sinds kort via Google Maps te vinden. Ik spreek Marieke weer regelmatig, liggend op haar tafel:
Marieke: Ik ben zelf van origine een waterpoloër, maar sinds een jaar of 8 ben ik een fanatieke hardloper geworden. Nooit gedacht dat ik dat kon, maar ik vind het heerlijk. Ondertussen heb ik diverse loopjes en trails gedaan en ook een keer de RopaRun van Hamburg naar Rotterdam. Toen mijn oudste dochter op atletiek wilde ben ik voor het eerst met Ciko’66 in aanraking gekomen. Hanne (13) is daar nu al weer een tijd lekker bezig. Inmiddels is ook mijn jongste dochter Stine (8) op de baan te vinden.
Lockdown
Het niet mogen werken in de afgelopen periode vond ik verschrikkelijk. Niet alleen omdat ik ineens in de bijstand terecht kwam, maar ook omdat ik mijn klanten echt verder help met massages. Mensen komen niet omdat het zo lekker is, maar omdat ze het nodig hebben. Ik behandel ook mensen die gestuurd zijn door de fysiotherapeut. Het wegvallen van de massage was erg vervelend. Maar ik heb niet stilgezeten hoor…ik heb de tijd goed besteed aan mijn kinderen die ook thuis zaten, en heb ook bijna iedere dag gesport.
Fietsers en lopers
Lopers hebben vooral klachten aan achilles of kuiten. Bij een training voor een marathon kan ook de lies sneller opspelen. De piriformis (diepe bilspier) is bij veel lopers ook berucht. Bij fietsers zijn het vooral de quadriceps (voorkant bovenbenen) waar de klachten optreden. Door de aanhoudende kromme houding op de fiets hebben zij ook wel last van de rug en nek. In 2019 ben ik als masseur mee geweest met semi profs naar de Tour de France. Zij fietsen dezelfde route als de profs, maar 1 dag eerder. Een geweldige ervaring, en daar heb ik dus voornamelijk bovenbenen gemasseerd.
Thuiswerkers
Door het thuiswerken heb ik veel nieuwe cliënten. Niet iedereen heeft een goed bureau of een goede bureaustoel. Mensen blijven ook veel langer doorwerken, gaan niet even de gang op voor een praatje en pauzes schieten er vaak bij in. Daardoor kom ik veel pijnlijke ruggen tegen en klachten tussen de schouders en aan de nek. Om hoofdpijn of stress te verminderen helpt het jumping jacken in de pauze of burpees te gaan doen. Nog een tip: een paar minuten plat op de grond liggen op je rug, zodat die even helemaal ontspant.
Nieuwe technieken
Op dit moment ben ik bezig met de cursus Deep muscular technics. Deep muscular kan je echt letterlijk nemen. Deze vorm van masseren gaat echt dieper je spier in. Ik gebruik hierbij meer mijn knokkels en ellebogen. Het is een best gevoelige massage, maar wel zeer effectief omdat blokkades worden aangepakt en afvalstoffen je lijf uit gaan.
En de winnaars zijn…
Door Erik Delpeut
Er is de afgelopen weken druk gespeculeerd over het logo van de prijsvraag. Wat kan een vos met een vergrootglas nu met Ciko ’66 te maken hebben?! Er kwamen diverse reacties binnen. Bijvoorbeeld van Ivo Meex; hij gaf aan dat ‘ie het antwoord niet wist, maar wel dat het een slecht logo was. Door anderen werd er geopperd dat het een logo moest zijn van een online app voor als je op zoek bent naar nieuwe hardloopschoenen. Het anagram bracht niet altijd duidelijkheid; moest je nu ook iets met het hartje? Al met al bleek het raadsel dus nog niet zo eenvoudig. Máár we hebben toch 8 goede inzendingen ontvangen Het antwoord is namelijk TAAKIE. Dat is een app waarmee we op een makkelijke manier vrijwilligers kunnen benaderen. Dat het antwoord lastig te vinden was is niet vreemd, want de app Taakie, is pas sinds januari 2021 live. Van een bekend logo kun je dus (nog) niet spreken. Toch zijn we nu al super-enthousiast over de mogelijkheden van deze nieuwe online tool: we verwachten hiermee veel gemakkelijker de juiste vrijwilligers te vinden voor de taken die het beste bij hem/haar passen.
Oh ja, en dan natuurlijk de winnaars van De Grote Prijsvraag: uit de 8 juiste inzendingen zijn de volgende 2 namen getrokken: Tim Zonnenberg en Coen Kuiper. Gefeliciteerd! Voor jullie allebei een door Run2Day gesponsorde tegoedbon a 55 euro. In de volgende nieuwsbrief de prijsuitreiking.
Omdat we direct enthousiast op het gebruik van de app hebben gereageerd, heeft de Arnhemse Sport Federatie aangeboden dat wij TAAKIE een jaar lang kosteloos kunnen gebruiken.
In de maand Mei zullen we Taakie gaan uitrollen. We zullen je op alle mogelijke manieren op de hoogte houden. Houd ook de site in de gaten. Voor een eerste indruk van Taakie zie het filmpje hieronder.
Onze eigen halve marathon
Door Sjoerd Hermsen
Hoe houd je jezelf gemotiveerd in tijden van corona? Als je je laatste officiële wedstrijd al bijna niet meer kunt herinneren en ingeschreven evenementen al drie keer zijn doorgeschoven? Juist, door zelf een ‘wedstrijd’ te organiseren. Coronaproof, in klein comité, zonder toejuichend publiek langs de kant en ook geen finishers-shirt op het eind. Maar ook: geen inschrijfgeld, geen dringen voor de start en zelf de starttijd bepalen. Eigenlijk best relaxed.
We deden het een paar weken geleden met vier atleten uit groep 7: Erik Delpeut en Sjoerd Hermsen, met luxe hazen in de persoon van Maarten Kole en Bart Combee. Plus begeleiding per fiets door Cordien Schreurs en Dick Leseman; als extra windbrekers, gelletjes-aangevers en verkeersregelaars.
Het doel? Onder de 1:20. Dat zou voor Erik een PR opleveren en voor Sjoerd daar heel dichtbij in de buurt. We hadden een mooie, vlakke ronde uitgestippeld in Park Lingezegen. De temperatuur (een graad of 7) was prima, de harde wind was dat zeker niet. Toch vertrokken we met ambitie en opportunisme in een stevige pace van 3:40 min/km. Door het treintje gunstig te laten draaien werden krachten gespaard en zo tikten de kilometers weg zonder dat er veel aan tempo werd ingeleverd. Elke kilometer werd tussen de 3:40 en 3:50 afgelegd. Gelletjes werden vakkundig naar binnen gewerkt. En hoe meer kilometers er in de benen zaten hoe stiller de trein werd.
Tegen het einde van de wedstrijd kreeg Erik een kleine terugslag en moest hij zich even laten afzakken. Maar niet voor lang. En 3 kilometer voor de finish kwam hij terug bij Sjoerd en ging er zelfs voorbij. Sjoerd kon niet meer aanpikken en moest op korte afstand volgen. Bij de finish bleek Erik net onder de 1:20 te zijn gedoken (en dus een PR!), Sjoerd bleef er net boven (maar was toch enorm tevreden). Met dank aan geweldig haaswerk van Maarten en Bart was het varkentje gewassen.
Wat een geweldige middag! Ondanks de vrijblijvendheid van de ‘wedstrijd’ was er vooraf gewoon wedstrijdspanning geweest. En het resultaat voelde als een overwinning zoals je die ook in een echte wedstrijd kunt voelen. Kortom: een dikke aanrader om zo een eigen wedstrijddoel te stellen.
Erik en Sjoerd genieten nog steeds na. En hebben alweer een nieuw doel: een PR op de 10k, ergens in juni.
Van de wedstrijdcommissie
Door Cordien Schreurs
Nadat er al heel lang geen echte wedstrijden meer zijn geweest op de baan, gaat het dan nu toch echt gebeuren. Op Hemelvaartsdag – donderdag 13 mei – organiseert Ciko voor haar pupillen en junioren een onderling toernooi. Inschrijven kan nog tot 6 Mei. In de ochtend mogen de pupillen gaan knallen. In de middag de junioren. Zie hiernaast de verschillende onderdelen. I.v.m. corona mag er helaas geen publiek aanwezig zijn. Zie ook dit bericht op de site.
En verder:
- het competitie-seizoen voor junioren U18/U20 is door de KNAU volledig geschrapt
- 5 Juni Stedenwedstrijd Junioren op onze eigen baan
- 3 Juli Competitie junioren C/D op onze eigen baan
Snelste weg naar een PR: lopen op vermogen
Hardlopen op vermogen wordt steeds populairder. Meer en meer lopers die in het begin nog sceptisch waren over dit nieuwe fenomeen, raken enthousiast.
Hans van Dijk, Ron van Megen en Koen de Jong hebben hier een nieuw boek over geschreven. Hans en Ron voor de kennis, Koen om het op te schrijven voor lopers die liever niet teveel formules en ingewikkelde berekeningen voorgeschoteld krijgen. Het boek is als download gratis beschikbaar en legt alles in eenvoudige taal uit.
Wat is Watt?
We weten allemaal dat hardlopen energie kost. En het is logisch dat het meer energie kost om een marathon zo hard mogelijk te lopen, dan om 5 kilometer op je gemak te lopen. De energie die je gebruikt kun je uitdrukken in kiloJoule, ofwel kJ.
Watt is het getal waarin je energieverbruik per seconde wordt uitgedrukt. Je kunt je een hardloper voorstellen als een machine die energie haalt uit voeding, en dat omzet in waardevolle brandstoffen om hard mee te kunnen lopen. Er is één probleem: geen machine is perfect en je lichaam ook niet. Je krijgt nooit zoveel energie uit je lichaam als je erin stopt. Een auto is bijvoorbeeld slechts 25% efficiënt: als je 100 joules energie hebt gebruikt, is slechts 25 joules gebruikt om naar voren te gaan, de resterende 75 joules is omgezet in hitte.
Ook jouw spieren zijn onder normale omstandigheden tegen de 25% efficiënt.
Samen met je gewicht is je energieverbruik en je vermogen daarom een gouden combinatie om te voorspellen hoe hard je kunt lopen op bepaalde afstanden. Want als je weet hoeveel vermogen je lichaam kan leveren, weet je ook wat je lichaam kan om jouw gewicht met een bepaalde snelheid in de gegeven richting te stuwen.
Wat heb je eraan om je wattage te weten?
We kennen allemaal iemand die een keer trainde voor de NN CPC loop in Den Haag en topfit aan de start stond. Goede voorbereiding gehad, en vol vertrouwen om een PR te lopen. Alleen bleek het in maart ineens warm te worden. Na een voorbereiding in 10 graden Celsius is het op de dag van deze halve marathon 21 graden Celsius. Op welke hartslag en op welk tempo moet je dan starten?
Fotobijschrift: Koen de Jong, Ron van Megen en Hans van Dijk hebben elkaar gevonden voor het nieuwe boek ‘Snelste Weg naar een PR: Lopen op Vermogen’ (foto: Janneke Poort)
Veel lopers komen zichzelf dan tegen en gaan de laatste kilometers helemaal stuk. De hitte gooit roet in het eten en naar een PR kan je fluiten. Een hardloopvermogensmeter als Stryd heeft hier een oplossing voor
Hoe werkt dat?
Op basis van mijn trainingen, mijn Critical Power (het omslagpunt van vermogen) en mijn herstel, geeft Stryd aan dat ik een halve marathon kan lopen op 265 Watt.
Verwachte eindtijd: 1:22:23
Maar dat is op basis van een vlak parcours, 8 graden Celsius en weinig wind.
Vul ik in dat het tijdens mijn halve marathon geen 8 graden Celsius is, maar bijvoorbeeld 21 graden Celsius, dan geeft mijn Stryd op dat ik niet op 265 Watt moet lopen, maar op 259 Watt. De verwachte eindtijd wordt dan ruim twee minuten langzamer: 1:24:32. Spijtig natuurlijk als mijn PR op 1 uur 23 staat, maar wel handig om te weten.
Niet alleen temperatuur maar ook hoogteverschillen in het parcours hebben invloed op de eindtijd. Als ik bijvoorbeeld invoer dat er 230 meter hoogteverschil is, doe ik er een klein minuutje langer over.
Het grote voordeel van zo’n vermogensmeter is dat je gewoon 1 getal krijgt waar je op kunt letten. Je hoeft zelf geen ingewikkelde berekeningen te maken. Stryd heeft tig sensors en meet je snelheid, de temperatuur, je pasfrequentie, het hoogteverschil etc. etc. Op basis van alle data geeft het apparaat aan op welke vermogen jij het slimst kunt trainen om beter te worden. En het geeft aan op welk vermogen jij een wedstrijd kunt lopen en voorspelt of dat een PR op gaat leveren.
Dit is slechts één van de voorbeelden waarbij vermogen handig is.
Wil je meer weten over lopen op vermogen? Je kunt het boek (gratis) aanvragen via: https://www.prorun.nl/ebook-hardlopen-op-vermogen/
Eind april 2021 verschijnt het boek ‘Snelste Weg naar een PR: Lopen op Vermogen’ ook in gedrukte vorm, met ISBN 978-90-821069-5-4. Het is voor € 10 bij de reguliere boekhandel te koop.
Alles over hartslagmeting
Door Run2Day
Hoe ga jij om met je motor van je lichaam?
Steeds sneller gaan of zo hard mogelijk trainen, is niet de beste manier om optimaal resultaat uit je training te halen. De goede manier om fit te worden en je doelstellingen te bereiken, is trainen op de juiste intensiteit. Door naar je hart te luisteren, weet je wanneer je harder moet trainen en wanneer je het rustiger aan moet doen. Met een hartslagmeter train je verantwoord, verbeter je je conditie en prestatie én optimaliseer je je hersteltijd.
Trainen op hartslag
Een op hartslag gebaseerde training geeft duidelijke richtlijnen over hoe te trainen voor je individuele doelen. Hoewel er tijdens een training veel aanwijzingen over het vermogen van je lichaam zijn (zoals ademhaling, pijnscheuten en waargenomen inspanning), is er geen enkele zo betrouwbaar als je persoonlijke hartslag! Je hartslag is een nauwkeurige maatstaf voor je trainingsintensiteit, herstelniveau en je vooruitgang op de lange termijn. Eigenlijk geeft je hartslag je conditie weer.
Iedere persoon reageert verschillend op fysieke belasting. Dit is afhankelijk van de grootte van je hart, je conditie, vaardigheden en dagelijkse factoren zoals het weer, stress en bijvoorbeeld ziekte. Deze factoren zijn zichtbaar in de hartslagvariabiliteit, waarin de variaties in de tijd tussen opeenvolgende hartslagen gemeten worden. Hoe gezonder het hart, des te beter het zich aanpast aan de verschillende situaties en veranderende omstandigheden. Een goede hartslagmeter detecteert deze kleine veranderingen in de hartslagvariabiliteit. Wanneer je regelmatig traint wordt je hartspier sterker en hoeft het hart minder moeite te doen om zich aan te passen aan veranderende omstandigheden. Dit leidt ook wel tot een dalende hartslag zowel tijdens het sporten als in rust. De hartslagvariabiliteit neemt hiermee ook toe. Dit is een teken van fitheid en van een gezond hart.
Trainingszones
Nu wil het niet zeggen dat wanneer je een hartslagmeter draagt je direct verantwoorder gaat trainen. Je hartslag op zich zegt helemaal niets. Deze verschilt van persoon tot persoon en van dag tot dag. Vandaar dat het belangrijk is om je persoonlijke hartslagzone per dag te bepalen, zodat je inzicht hebt in jouw conditie van een specifieke dag (rekening houdend met externe en interne factoren, zoals de temperatuur, stress en ziekte). Een hartslagzone is een gebied waarin je het meeste resultaat zult bereiken en waarin je prettig en veilig kan sporten zonder kans op oververmoeidheid. Training in de juiste hartslagzones is de sleutel voor het succesvol verbeteren van je conditie.
In het algemeen zijn er de volgende trainingszones:
– 50-60% van de hartcapaciteit: verbeteren van je algemene gezondheid en herstel van je lichaam;
– 60-70% van de hartcapaciteit: verbranden van vet en verbeteren van je uithoudingsvermogen;
– 80-100% van de hartcapaciteit (doe dit zeer beperkt): ontwikkelen van maximale prestatie en snelheid.
Beginners komen vaak in verleiding om te hard en te veel te lopen. Een hartslagmeter zorgt er in dat geval voor dat je niet overtraind raakt en door blessures dient te stoppen. Daarnaast wordt door snel lopen je conditie niet verbeterd, enkel je snelheid. Dit betekent dat je de duur van het hardlopen niet uit zal bouwen.
Een hartslagmeter kan worden gezien als een persoonlijke trainer die je advies geeft over je looptempo en je loopafstand. Voor beginners is het namelijk behoorlijk lastig om in te schatten of je het looptempo waarmee je begint vol kan blijven houden. De hartslagmeter zal in dat geval bijtijds waarschuwen als je te hard van stapel gaat. Zo wordt er voor gezorgd dat je inzicht creëert in de capaciteiten van je lichaam en deze op een verantwoorde manier verder uitbreidt.
Veel beginners denken: “Ik hoef al dat gedoe van een hartslagmeter niet, ik ben toch niet zo goed!” Toch biedt een hartslagmeter voor beginners juist een hele goede ondersteuning.
Hartslagmeting voor gevorderden
Net als voor beginners biedt een hartslagmeter voor gevorderden de mogelijkheid om hun trainingsintensiteit in de gaten te houden. Ook gevorderden dienen behoed te worden voor een te hoog looptempo of de drive om te veel te willen lopen. Daarnaast kan een gevorderde loper door op hartslag te trainen een focuspunt te kiezen: meer snelheid creëren of meer duurvermogen creëren.
Daarnaast bieden hartslagmeters/GPS-horloges veel meer opties voor de gevorderde loper. Bijvoorbeeld een weergave van de pasfrequentie en paslengte kan ervoor zorgen dat een loper efficiënter gaat lopen en daardoor zijn/haar prestaties verbeterd. Tevens kan een analyse van de gegevens uit het horloge waardevolle informatie bieden over de gezondheid van je lichaam en de vorderingen in je trainingsprogramma. Zo biedt Polar en Garmin een programma aan waarmee je al je trainingen kunt analyseren en vergelijken en persoonlijke trainingsschema’s op kunt stellen (Polar Flow & Garmin Connect).
Hartslag op je smartphone
Tegenwoordig hoef je niet per se een compleet horloge aan te schaffen, maar kun je ook kiezen voor een hartslagmeterband in combinatie met je telefoon. Let hierbij wel op dat je de juiste hartslagmeterband bij je smartphone aanschaft. Polar biedt onder andere een hartslagmeterband (H9 en H10) en een band om je arm (OH1 of Verity Sense).
Producten
Merken als Polar en Garmin richten zich op de begeleiding van sporters die op hartslag willen trainen en daarbij hun individuele doelen sneller en verantwoorder behalen. Zij hebben een zeer uitgebreid assortiment met voor iedere sport een ruim aantal hartslagmeters. Bij de keuze voor een hartslagmeter is het belangrijk om voor een model te kiezen die je hartslaggegevens tevens interpreteert, zodat je écht verantwoord traint.
Daarnaast is het verstandig om bij de keuze van een hartslagmeter in de gaten te houden of er sporthorlogefuncties aanwezig zijn (stopwatch, timer, trainingsschema’s, etc.), of je inzicht wil hebben in de snelheid en afstand (met GPS) en of je een activiteitenmeter, dan wel stappenteller wilt, zodat je ze kunt analyseren en bewaren.
Ga jij vanaf nu ook verantwoord om met de motor van jouw lijf? Kom langs voor het juiste advies. Wij zorgen ervoor dat jij met de optimale trainingspartner de deur uit gaat, want dat zijn de horloges van Polar en Garmin tegenwoordig, trainingspartners!
Acties:
Polar Vantage M -> 20% korting
Polar Ignite -> 20% korting
Garmin Forerunner 245 en Forerunner 245 Music met €50,- korting.
Alle Garmin Fenix 6’en met €50,- korting (speciaal voor Ciko-leden ook nog in de maand Mei)
Nieuw:
Polar Vantage M2
Polar Ignite 2 (vanaf mei)
Succes namens Run2Day Arnhem!
Een Podcast
Door Maarten Kole
De kwalificatie voor de olympische spelen bij de marathon is dit jaar ongekend spannend. Jill Holterman heeft op Twente Airport haar ticket naar Tokio veiliggesteld. Bij de mannen heeft nu ook Michel Butter de limiet gelopen. Hij heeft de vierde tijd, terwijl er drie atleten kunnen worden geselecteerd. In deze Podcast wordt teruggeblikt op de marathon van Twente Airport en deze spannende strijd om de tickets.