C
Van de redactie
Hoe was het ook alweer…
De Ciko Nieuwsbrief is ontstaan vanuit een spontaan initiatief om met elkaar in contact te blijven in een tijd waarin alles anders was door Corona.
Gelukkig ziet het ernaar uit dat we langzaamaan weer teruggaan naar ons “normale” leven.
Wat ons betreft betekent dat niet dat de nieuwsbrief zou moeten stoppen; we hebben de afgelopen maanden zoveel enthousiaste reacties gekregen én zoveel leden hadden een verhaal te vertellen, dat we niet anders kunnen concluderen dan dat de nieuwsbrief in een behoefte voorziet.
Maandelijks voldoende en interessante input verzamelen is best een flinke klus. We hebben daarom besloten een zomerstop in te lassen en in september terug te komen met een nieuwsbrief die 1 x per kwartaal zal verschijnen.
Lijkt het je leuk om onze redactie te versterken; stuur ons een mailtje.
Wij wensen iedereen een fijne zomer toe en zijn in september weer terug met mooie verhalen.
C
Haico Scharn – in memoriam
Door Henk Brouwer
10 juli overleed ons erelid Haico Scharn.
Haico werd op 18 juni 1945 in Gemert geboren. Hij was van plan om priester te worden, maar werd door de gymleraar geprikkeld om te gaan lopen. Hij begon in Veldhoven, waar hij al gauw de nodige prijzen won, zodat hij in de Zuid Nederlandse Ploeg terecht kwam. Intussen was Haico in militaire dienst gegaan en begon een opleiding als sportinstructeur.
In 1964 behaalde hij zijn eerste nationale titel bij de junioren op de 1500m en werd lid bij De Keien in Uden waar een grote middenafstandgroep was. In zijn eerste jaar werd hij bijna kampioen bij de senioren op de 800m; in gewonnen positie struikelde hij en kwam niet verder dan brons.
Eind 60-er jaren werd hij op zijn verzoek overgeplaatst naar Schaarsbergen, omdat hij graag in de groep van Henk Viset bij Ciko’66 wilde trainen. In die jaren was er een groep van 21 atleten die de 800m onder de twee minuten konden lopen en 15 atleten die op de 1500m de 4 minuten grens doorbraken. Een top team dus, waar ook nationale toppers als Gerard Tebroke en Bram Wassenaar deel van uit maakten.
c
Bij Ciko groeide hij uit tot een nationale en zelfs Europese topper, met als hoogtepunt de Olympische Spelen in 1972 in München, waar hij de halve finale haalde op de 1500m. Ook het EK van 1974 in Rome was een van de hoogtepunten, waar hij in de laatste meters om het brons net voorbij gelopen werd. Daarmee als vierde eindigend op de 1500m. Hij kwam slechts 0,2 sec tekort.
Haico was de eerste Nederlander die de 4 minuten grens doorbrak op de mijl. In totaal verbrak hij vier nationale records, 1000m, 1500m, de mijl en de 3000m. Veel van de tijden die hij liep, zijn clubrecords die alleen door echte toppers verbeterd kunnen worden. De 1000m liep hij in 2.20.2, de 1500m in 3.37.8 en de mijl 3.57.2. Alleen zijn 3000m tijd van 7.52.8 is verbroken door een andere te vroeg overleden topper van Ciko; Gerard Tebroke, die er 7.47.2 van maakte.
De trainingsschema’s die hij bij Henk Viset volgde, waren allemaal gebaseerd op de schema’s van de Nieuw Zeelander Lydiard. Waar de basis was 160km per week gevarieerd te trainen. Een schema waarop ook Jos Hermens trainde. Soms werd er wel meer dan 200km per week getraind.
(foto hiernaast samen met Bram Wassenaar)
“Wij trainden ons het snot voor de ogen”, was een bekende uitspraak van Haico.
Voor de club zette hij zich maximaal in, op de competitie was het heel normaal dat hij de de 800 en 1500m liep, later ook de 1500 en de 5000m.
Na zijn atletiekloopbaan richtte hij zich op het trainersvak, waar hij in militaire dienst al een begin mee gemaakt had. Bij CIKO werd hij de Mila-trainer, waar hij o.a Honore Hoedt onder zijn leiding had. Al gauw werd hij door KNAU gespot, en werd bondstrainer, waardoor hij afscheid moest nemen van de club.
Bij zijn afscheid werd hij zeer terecht als erelid benoemd.
Als bondstrainer had hij o.a. de toppers Letitia Vriesde, Stella Jongmans, Yvonne van der Kolk, Marjan Olyslager en de tegenwoordige NOS-verslaggever Léon Haan onder zijn hoede.
In die tijd kreeg hij een relatie met topsprintster Els Vader, die hij na een slechte periode weer aan de top terug kreeg. Een huwelijk volgde, waaruit 2 kinderen geboren werden.
De laatste jaren was hij vooral actief als adviseur van verschillende trainers in het hele land.
(Foto hiernaast: winst net voor Bram Wassenaar op Papendal)
C
In 2019 werd bij Els kanker vastgesteld en een jaar later werd bij Haico een vergelijkbare diagnose gesteld.
Op 8 februari overleed Els en slechts 4 maanden later was ook voor Haico de strijd gestreden.
Haico heeft mij in het begin van mijn carrière in het internationale circuit begeleid en met Els heb ik deelgenomen aan de Olympische Spelen in 1980 in Moskou en jaren lang heel veel mee getraind. Ik zal aan beiden een dierbare herinnering houden.
Altijd als ik Haico tegenkwam, waren zijn eerste woorden; “Hey Henkie”…
C
Haico Scharn – trainen, toen en nu
Onderstaand interview is overgenomen uit het 50-jarig jubileumnummer van de Cikoerier
Trainen, toen en nu
Door de jaren heen is er veel veranderd in de atletiek, bijvoorbeeld de manier van trainen. Drie toppers van toen en nu kijken daar samen op terug: Haico Scharn, Saskia Brouwer en Paul van Rooijen. Voor wie ze niet kent: Haico Scharn was in de jaren ’70 een toploper op de 1500m bij Ciko’66, trainde onder Henk Viset, was een aantal keren Nederlands kampioen en deed in 1972 mee aan de Olympische Spelen. Zijn PR was 3:37:8 op de 1500m. Na zijn hardloopcarrière heeft hij gewerkt als trainer en coach (ook bij Ciko) met atleten als Els Vader, Laetitia Vriesde en Saskia Brouwer.
Saskia was begin jaren ’80 onze topper op de 1500m bij de dames met als PR 4:14:62. Door blessures moest ze haar carrière als wedstrijdloper voortijdig afbreken. Ze loopt nog steeds bij Ciko, onder andere op de donderdagavond bij Paul van Rooyen.
Paul heeft zijn eerste 50 marathons allemaal onder de 3 uur gelopen. Maar ook op de 15 en de 5 km was hij een regionale topper. Sinds 1993, destijds begonnen als hulpje van Haico, is hij trainer bij Ciko.
Haico:
Ik heb altijd getraind volgens de ideeën van Lydiard; in de wintermaanden trainde ik tot 160 km. Tijdens de lenteperiode veel heuveltraining, gevolgd door veel intervaltraining uitmondend in een goed wedstrijdseizoen. Tijdens mijn trainersperiode heb ik een mix gevonden van Lydiard, Wilson en Coe; ik werkte met een dubbele periodisering met in november en december natuurlijk de meeste kilometers en in januari en februari meer accent op intensiteit. Dit alles minder uitgesproken dan tijdens de tweede periode, de periode voor het baanseizoen. Tijdens deze periode werd er minimaal één keer per dag getraind, liefst 10 x per week.
Iedereen kan twee keer per dag trainen. Kwartier eerder opstaan, wat sneller je tanden poetsen en je kunt een ochtendduurloopje van een half uur uitvoeren.
1000 oefeningen
Tijdens de Cikotraining deden we veel aan circuittraining, ook in de wintermaanden onder viaducten. Dit is te vergelijken met de huidige core-stability training. Daarna kwam ook de krachttraining aan de orde. Warming up dient om de atleet voor te bereiden op wat er tijdens de training wordt verlangd. Dit verandert per jaargetijde. Regelmatig keek in het boekje ‘1000 oefeningen van Kos’, voor variatie in de losmakende oefeningen, loopscholing, sprongscholing en versnellingen.
Stilte
Ik was altijd tegen het afraffelen van loopscholing. Loopscholing is een middel om de loopefficiëntie te verhogen en zorgt voor een verbetering van de eindtijd. Ik vond en vind dat er tijdens loopoefeningen niet gepraat mag worden. Tijdens het terugwandelen of dribbelen natuurlijk wel. Daarom een oefening het liefst achterelkaar of met zijn tweeën naast elkaar laten uitvoeren. De trainer is dan in staat goede aanwijzingen te geven en te corrigeren.
Overtuigend
Als trainer moet je streng maar rechtvaardig zijn. Dit moet altijd in dialoog. Als beginnend trainer heb ik hierin wel fouten gemaakt. Later leerde ik beter luisteren. Je moet de atleet overtuigen dat de weg die je aangeeft de juiste is. Het is daarom zinvol om de trainingsprogramma’s goed uit te leggen. De atleten die bij mij trainden zeiden dat,als ze eenmaal gewend waren aan de methode, het hun zeer was meegevallen. Het doel van trainen is sneller worden; dat bereik je alleen als trainer en atleet zich niet te soft opstellen.
Versnippering
In mijn tijd had je maar enkele tartan- en sintelbanen in Nederland. Ciko had het hele achterland tot ver achter Doesburg. Iedereen kwam bij ons trainen. Dit zorgde voor de noodzakelijke competitie en vriendschappen. De dagen, dat er geen clubtraining was, gingen we nog met grote groepen trainen. In die tijd hadden we 20 personen onder de 2:00 op de 800m en 12 atleten onder de 4:00 op de 1500m. Daarna zijn er overal tartanbanen gekomen. Dit zorgt voor versnippering. Verder had je toen afgebakende gebieden zoals het crossseizoen en daarna het wegseizoen. Dit is helemaal overvleugeld door het op de weg lopen, wat leidt tot verarming van de trainingsimpulsen. Duurloop neemt 90% van de training in beslag.
Atleten zijn niet te lui om veel kilometers te maken maar wel te lui om hard te trainen.
Verder denk ik dat de prestatiedruk is toegenomen zoals: presteren op school, al vroegtijdig kiezen voor een studie, veel meer keuzemogelijkheden op sportgebied. Alleen zij die zeker weten dat ze een kans hebben om het te halen gaan door.
Als je erg hard hebt getraind, stel je jezelf de vraag of het nog harder had gekund. Het antwoord is meestal ja.
Saskia:
Heb ver achter de schotten op zolder moeten zoeken, maar daar waren ze, mijn trainingsschema’s van vroeger! Een groot deel daarvan, van Haico, was handgeschreven…. En bijna voor iedere dag een programma. Wat een werk moet dat zijn geweest, Haico! Zelf hield ik alles nauwgezet bij in een dagboek. Niets Garmin die iedere stap van je vastlegt… Wat hebben de trainers van nu het makkelijk (sorry Paul!)
Intensiever
Het is heel lastig om de trainingen van vroeger en nu te vergelijken, dat zijn appels en peren, omdat ik nu recreant ben. Er werd destijds veel harder getraind, in een veel grotere groep (er waren maar 1 of 2 loopgroepen!). Vaak liep je in de verzuring, snelle tempo’s met voldoende herstel, terwijl we nu rustiger lopen met kortere pauzes. Ook de heuveltrainingen waren veel intensiever. En in de winter zelfs training in een gymzaal.
C
Knallen
Ik mis het lekkere ‘knallen’ uit die tijd, maar het lijf staat dat ook niet meer echt toe. Toch zou ik af en toe wel in een hoger tempo willen lopen, met voldoende herstel ertussen. En wat meer snelheidstraining, meer ‘steigerungen’. Het voelt zo lekker, hard rennen op de baan….De loopscholing van nu vind ik prettiger, en gelukkig NOOIT geen kikkersprongen meer (sorry Haico, ik hield er dagenlange spierpijn aan over).
Heel blijven
Het contact met Haico vroeger was heel intensief, maar ik was destijds een topatlete. Nu train ik bij drie verschillende groepen bij wel zes verschillende trainers. Het accent ligt nu vooral op ‘heel blijven en plezier in lopen hebben’, terwijl vroeger alles gericht was op het verbeteren van mijn prestaties. Maar vertrouwen in de trainer hebben was toen belangrijk en dat is het nu nog steeds. Paul is van mijn trainers het meest op het ‘individu’ en de prestatie gericht. Hij heeft oog voor mijn nog steeds aanwezige drang tot presteren. (foto hiernaast: OS München, serie 1500m)
Zwaar
Had ik het vroeger langer volgehouden als ik minder hard had getraind? Of had ik dan minder gepresteerd en was ik net zo goed door rugproblemen vroeg uitgeschakeld? Ik kijk er hoe dan ook goed op terug. De trainingen waren zwaar, maar ook gezellig, en we hadden een hechte groep. Het is fijn dat je nu nog steeds bij Ciko zo veel dagen in de week onder begeleiding kunt trainen, op welk niveau dan ook.
Paul:
Het relaas van Haico is voor mij nog zeer herkenbaar. Al lezende realiseerde ik me dat ik een grote mate van verlangen naar deze periode voel. Hiermee geef ik gelijk al een verschil met nu weer. Er werd met meer passie, intensiteit en vooral met meer samenhang getraind. Rondom het lopen deden we meer samen, waardoor een band ontstond en we trainden meer als een team. Atleten moeten tegenwoordig voortdurend afwegen hoeveel tijd er beschikbaar is om te sporten, zodat andere verplichtingen niet in het nauw komen. Als trainer moet ik rekening houden met wat ik van een atleet verlang, maar vooral ook met wat ik aanbied. Ik merk het bij het maken van individuele schema’s; bijna altijd is er beperkte tijd om te trainen.
Looptechniek
Een groot verschil met Haico is dat hij met topatleten werkte en ik met mensen van een lager niveau. Hoe hoger het niveau, hoe intensiever het onderlinge contact meestal is. Ik zie mijn atleten vaak maar 1 of 2 keer per week. Ik ben daarom op zoek gegaan naar een andere manier om mijn atleten verder te helpen en heb me volledig toegelegd op het optimaliseren van de looptechniek. De warming-up met veel loopscholing en lenigheidsoefeningen zijn belangrijke onderdelen van mijn training.
Eigen visie
Ik heb een eigen visie ontwikkeld over hoe een atleet zich kan door ontwikkelen; door het verbeteren van zijn of haar loopstijl. Om dit toe te passen voer ik veel één-op-één gesprekken en geef ik veel feedback. Dat vind ik een prettige manier. Ik praat veel met de atleten en weet wat er in hun hoofd omgaat. Helaas zijn er steeds minder atleten die voor een bestaan als topsporter kiezen. Er zijn zoveel andere leuke en noodzakelijke dingen in het leven dat het soms een moeilijke keuze is.
MiLa-lopers: Sluit je aan bij een trainingsgroep op hoog niveau waar je uitgedaagd wordt, zowel door de omgeving als door de trainer met als ultieme doel: presteren.
.
Van het bestuur
Daar zijn jullie weer!
En daar was dan de verlossing: vanaf 19 mei mochten alle trainingen op de club weer als vanouds gegeven worden. De baanatleten en de jonkies zagen we al een tijdje weer, maar om alle gezichten van de CIKO lopers weer te zien: PRACHTIG. Elkaar ontmoeten en samen sporten blijft toch het allerleukste van ons verenigingsleven. We hoeven alleen na het lopen, springen of werpen nog 1.5m afstand van elkaar te houden. Wij zijn heel blij!
Dus sprintgroep van Henk; start de voorbereidingen voor het grote CIKO feest maar!
Afgelopen week hebben we jullie op het terras ontvangen, want nazitten en -kletsen kan weer! De kantine mag open en gelukkig zijn de regels voor horeca behapbaar geworden. Over heropening van de kantine volgt nader bericht. Kom trouwens snel kijken, want de
kantine is helemaal opgefrist met hulp van Bert, Adri en Rene: DANK DAARVOOR HEREN!
Door alle versoepelingen is er in de hardloop- en atletieksport weer veel meer mogelijk. Naast de onderlinge wedstrijd en het aangepaste JT Throwing Event van vorige maand, staat er ook weer junioren- en seniorencompetitie wedstrijd op de planning. De Bridge to Bridge en Zevenheuvelenloop hebben groen licht gekregen, evenals de marathon van Rotterdam! Ook het grote evenement van CIKO’66, Rondje Nederland, krijgt vorm. Wij duimen dat het gemaakte plan B (aangepaste vorm) niet ingezet hoeft te worden in
november. Begin juli is het draaiboek klaar, zodat alle vergunningen op tijd aangevraagd worden. De samenwerking met het Openluchtmuseum is heel prettig en we hebben nog helpende handen nodig in de organisatie en uitvoering van het draaiboek! Nieuw is in ieder geval de 650m voor jongens en meisjes van 4 tot 6 jaar. En stay tuned, in het Rondje Nederland-promotiefilmpje stelen pupillentrainer Lianne Holterman en haar pupil Neve Koers straks de show.
Lianne haalde trouwens afgelopen weekend op het NK Atletiek de finale van de 400m horden. Net als Kyara op de 400m zonder obstakels. Antonny landde net niet ver genoeg voor het brons, daar waar het brons wel mee naar huis ging met onze werpers Tom en Benthe (met een stoot van 17.74m!!!). Jasmijn veroverde een tweede plek op de (voor haar korte) 1500m. Daarnaast waren er heel veel halve finale plekken voor andere Cikoërs en gastleden. Heel gaaf om te zien dat er zoveel deel namen. Dat belooft wat voor de seniorencompetitie volgend weekend!
Wat betreft de junioren op de baan doen wij een oproep aan iedereen die juniorentraining mag/kan/wil geven. Topmeerkamper Rody verhuist na de zomer terug naar Friesland en daar waar al tekort aan trainers was, hebben we heel hard juniorentrainers nodig. Laat dus van je horen. Ook als je als trainer graag door wilt leren! In ieder geval zal in augustus of september een algemene trainersopleiding voor alle (beginnende) baantrainers eindelijk door kunnen gaan. Er komt ook een cursus Assistent Looptrainer 2 aan.
En dan is er nog zoveel meer gaande: de introductie en gebruik van de TAAKIE-app, een inloopuur voor lifestyle coaching, het inzamelen van plastic flessen, verduurzaming van onze accommodatie, de Wet van Bestuur en Toezicht, nieuwe VOGs, contact/
samenwerking met hardlopend Arnhem, het grote CIKO feest en voor je het weet is het al weer tijd voor de Derde Kerstdagloop!
Vrijdag 2 juli is de zomervergadering van het bestuur. Heb je nog zaken die je graag bespreekbaar wilt maken? Neem dan contact met ons op voor vrijdag. Tot het einde van de zomervakantie gaan we om de beurt op CIKO vakantie. Voor urgente zaken of leuke ideeën is er de hele zomer in ieder geval één bestuurslid bereikbaar.
De nieuwsbrief is een van de gave initiatieven die in de lockdownperiode(s) zijn ontstaan. Hij zal in lagere frequentie verschijnen, maar desalniettemin met even veel plezier te lezen zijn!
.
Waar ligt jouw talent?
In iets meer dan een week tijd hebben al meer dan 100! leden de Taakie vrijwilligerstest ingevuld. Heb jij dit nog niet gedaan: doe dit dan meteen. Check je mail van Taakie en weet binnen 3 minuten waar jouw talent ligt.
Ook als je al veel doet voor de vereniging willen we je toch vragen de test in te vullen. Zodoende kunnen we straks via 1 kanaal met al onze leden communiceren wat betreft de vrijwilligers-activiteiten.
Dank!
C
Donderdagavond 8 juli pasavond clubkleding
Hoe mooi is het als wij, de atleten en trainers van Ciko’66, van verre herkenbaar zijn bij wedstrijden en evenementen door met z’n allen de Ciko kleding te dragen. Deze avond is voor de pupillen tot masters
Donderdag 8 juli van 18.00 uur tot 21.30 uur is Run2Day en de maker van de kleding aanwezig op de pasavond in de kantine. Je kunt je maat passen en daarna je gewenste kledingstuk bestellen en direct afrekenen. Wij zetten alles op alles op dat je je bestelde clubkleding binnen enkele weken kunt ophalen bij Run2Day.
Tot 8 juli
