Heb jij een leuk hardloopverhaal wat je met ons wilt delen, laat het ons dan weten via een mailtje naar de webredactie.
Rondje Nederland maar dan anders…
Door Hans van Hal
Al vijf jaar op rij doen we mee met het jaarlijkse Rondje Nederland. Normaal gesproken vindt deze plaats in het openluchtmuseum en loop je letterlijk een rondje door het Nederland van vroeger. Maar niets is normaal in deze tijd, dus na een afgelasting in 2020 ging de ronde dit jaar wel door en zelfs echt door heel Nederland.
Met hulp van de Racemap app kon iedereen vanuit zijn eigen huis starten, met een zelf gekozen starttijd en route. De app legt de tijd en afgelegde afstand vast zodat er een werkelijk klassement ontstaat.
Dus samen met zoon Nassim (D-junior) hadden we ons ingeschreven voor de 5 km. Zondag opgestaan met heerlijk loopweer… Samen een route van ruim 5 km uitgezocht; een grote ronde over Landgoed Biljoen in Velp. Een mooi parcours door t groen! Een licht ontbijt, schoenen aan, appje aan, en GO!
Onderweg aangemoedigd door CIKO Coryfee Tita Viset (toevallig aan de wandel of jurylid in cognito?). We waren duidelijk niet de enigen, hoewel onduidelijk wie er met ’t rondje Nederland bezig was en wie niet. We zagen in elk geval heel veel hardlopers onderweg.
De app werkte prima; behalve start- en eindtijd kregen we na elke km een gemiddelde snelheid door. Bij 4km even een dip in de snelheid, maar na de goed bedoelde opmerking van mijn zoon: “we kunnen ook wel even wandelen pap”, heb ik mijn langste eindsprint ooit ingezet. Na 5020 meter kregen we een ‘Ping’ gefinisht te zijn.
De laatste km huiswaarts rustig uitgelopen en direct ook onze tijd 0:30:20 ontvangen. Natuurlijk geen tijd voor het klassement, maar wij waren dik tevreden! Als onervaren 12 jarige – t was zijn eerste 5 km ooit – en een ongetrainde vader. Wij vonden het initiatief zeker voor herhaling vatbaar, de techniek werkte soepel en eenvoudig.
Iets om nog eens binnen CIKO te organiseren?
Alle uitslagen
| 1 km | tijd | 5 km | tijd | |
| 1. Tijmen van Veen | 03:55 | 1. Dorus de Groot | 16:37 | |
| 2. Tijl Snoeren | 04:05 | 2. Erik Delpeut | 17:21 | |
| 3. Mirte Maaijwee | 04:05 | 3. Wouter Brus | 20:44 |
Binnenkort ontvangen de winnaars een medaille van het bestuur.
Kleurrijk trainer in COVID-tijd
Door: Erik Delpeut
John Jansen is een bekend gezicht op en langs de baan van Ciko.
Kenmerkend is de enthousiaste wijze waarop hij zijn atleten tijdens een wedstrijd aanmoedigt: aan alles hoor en zie je dat hij die wedstrijd het liefst zelf zou willen lopen.
En zo is hij zelf ook begonnen: vanaf z’n 18e is hij serieus gaan trainen op schema’s van zijn gymleraar. Dit leidde in 1982 op het WK voor junioren tot een verrassende 4e plek op de 1500 meter cross.
Zijn hoogtepunt beleefde hij in 1984 op de Paralympics van Los Angeles: Jansen behaalde toen een bronzen medaille in de veldloop.
John wordt door zijn atleten gekarakteriseerd als een betrokken trainer. Een die veel vraagt van zijn atleten maar ook veel teruggeeft.
Het liefst zou hij iedere dag training willen geven: hij geniet ervan atleten helpen verder te komen en sowieso het contact met de sporters. Zoals hij het zelf zegt: ik adem, praat en leef Atletiek.
John heeft lopers onder zijn hoede van ieder niveau. Zo traint hij onder andere een groep lopers op de woensdagavond bij Ciko op de baan. Dit is een lange afstand en MILA-groep. Daarnaast is John een samenwerking aangegaan met Atletiekvereniging Impala Drachten; onder zijn eigen vlag “JJ-Running” lopen junior atleten van verschillende verenigingen om beurten in Drachten en Arnhem. Eens in de drie weken zijn zij te vinden op Landgoed Warnsborn.
(Hiernaast: John met z’n Friese junioren)
Het was flink wennen toen een jaar geleden de trainingen stil werden gelegd. Van de een op de andere dag mocht er helemaal niks meer. Het NK 10km Schoorl ging al niet door vanwege de storm. Kort daarna was de Venloop een van de eerste serieuze wedstrijden die werd afgeblazen vanwege Corona. Heel veel andere evenementen volgden. Alle voorbereidingen van heel veel lopers bleken voor niets.
Om zijn atleten tegemoet te komen, stuurde hij ze wel persoonlijke schema’s toe. De trainingen moesten ze echter op eigen houtje uitvoeren. Bij gebrek aan echte wedstrijden organiseert John de JJ running wedstrijden; alleen of in groepjes van twee werken atleten hun eigen wedstrijdje af. Het is wel anders dan een echte wedstrijd, maar het komt het dichtst bij een echte wedstrijdprikkel.
Wat John nog wel kwijt wil, is dat ‘ie heel blij is met de mogelijkheden die het bestuur biedt om op een veilige en verantwoorde manier te sporten. Allemaal wel binnen de richtlijnen die gelden natuurlijk, maar er kán in ieder geval getraind worden. Zoals John zelf zegt; dan ben ik ook wel erg voorzichtig. De handen worden altijd gewassen en op de anderhalve meter ben ik scherp. Dat laatste is voor mij niet altijd even gemakkelijk omdat ik hardhorend ben. Het bijzondere is wel: je went er toch ook weer aan. Uiteindelijk wordt het een soort van veilige routine.
Zie hieronder een mooie kleine docufilm over John opgenomen door Lagom Collective.
10 vragen aan: Benthe König
Door Grace Roetert
1. Op welke leeftijd ben jij begonnen met atletiek? En hoe ben je bij Ciko terecht gekomen?
Ik begon met atletiek toen ik 6 jaar was. Mijn twee oudere zussen zaten al op atletiek en ik kon echt niet wachten tot ik oud genoeg was en ook lid kon worden bij Ciko!
2. Wat vond je er zo leuk aan?
Ik vond het zo leuk om al die verschillende onderdelen te doen. Er is zoveel keuze en dat maakte elke training anders. Ook vond ik het leuk dat we altijd veel spelletjes deden en spelenderwijs steeds beter werden in alle onderdelen.
3. Ben jij de enige uit jouw gezin of ging je gewoon met je ouders/broertjes of zusjes mee?
Mijn oudere zussen zaten dus al op atletiek en ik heb nog een jonger zusje dat later ook volgde. We zaten dus met zijn vieren bij Ciko en het was dus een heel familiegebeuren. Mijn ouders waren daardoor ook altijd erg betrokken bij de club en gingen altijd mee naar wedstrijden, jureerden dan ook en zaten in de organisatie van de trainingskampen die we toen hadden.
4. Wanneer ontdekte jij of jouw trainer dat je wel heel erg ver kon kogelstoten vergeleken met leeftijdsgenoten?
Ik weet niet precies meer wanneer dat was, maar kan me wel herinneren dat ik als pupil ooit een wedstrijd had waarbij het meetlint niet lang genoeg was. Toen werd de wedstrijd stil gelegd en moest er speciaal voor mij een ander meeting gehaald worden. Maar ik denk dat het duidelijk werd dat ik aardig kon kogelstoten toen ik bij de D-spelen in het Olympisch stadion op het podium terecht kwam.
5. Hoe, en hoe vaak train je bij Ciko of ergens anders en train je ook nog voor jezelf? En hoe motiveer je jezelf in deze Corona tijd zonder wedstrijden?
Ik train niet meer bij Ciko, maar train nu 6 dagen per week op Papendal, soms zelfs 2 keer per dag. Ik train onder leiding van bondscoach Gert Damkat samen met mijn groep van kogelstoters en discuswerpers. Ik ben blij dat we indoor weer wat wedstrijden hebben gehad, want je wil natuurlijk in een wedstrijd laten zien wat je allemaal hebt verbeterd tijdens de trainingen. Het was soms best moeilijk om mezelf te motiveren toen alle wedstrijden wegvielen door Corona, maar ik wist natuurlijk dat er vanzelf weer wedstrijden zouden komen en dat ik dan heel graag ver wilde stoten, dat was genoeg om gemotiveerd te blijven.
6. Heb je het gevoel dat je er, vergeleken met leeftijdsgenoten, veel voor moet laten?
Soms is het wel lastig dat je best veel moet laten voor de sport. Tijdens de periodes met wedstrijden is het niet zo handig om naar veel feestjes te gaan bijvoorbeeld, maar als er geen wedstrijden zijn kan dat gelukkig wel regelmatig. Zolang ik plezier heb in mijn trainingen en wedstrijden, voelt het gelukkig niet alsof ik er veel voor op moet geven.
7. Hoe vond je de eerste keer dat je meedeed aan een Europese wedstrijd en hoe oud was je toen? Gaat dan bijv. alleen je trainer mee of ook een familielid (voor de gezelligheid)?
Mijn eerste echte toernooit was het Europees Jeugd Olympisch Festival in 2013, ik was toen 15 jaar. Ik vond het heel bijzonder om in het Nederlands tenue te mogen stoten en dit is een herinnering die ik nooit meer zal vergeten. Ik won toen onverwacht een bronzen medaille, dat maakte het natuurlijk helemaal bijzonder. Het toernooi was toevallig dat jaar in Utrecht, daardoor konden naast mijn trainer ook veel familieleden en vrienden komen kijken, het was heel leuk om dat met hen te kunnen delen.
8. Ik Las dat je een nieuwe techniek hebt ontwikkeld…hoe kwam je erachter dat je daardoor verder kon stoten? En kun je je met die nieuwe techniek nog verder verbeteren?
Er zijn in het kogelstoten twee technieken: de aanglij techniek en de draai techniek. Ik deed altijd de aanglij techniek, maar in de trainingen deden we voor de lol en de afwisseling ook wel eens wat stoten uit draai. Eigenlijk merkte ik toen dat ik daar heel makkelijk ver mee kon stoten en dat die techniek beter bij mij past. Ik heb toen samen met mijn trainer besloten om over te stappen naar de draai techniek. Het komt heel precies in de techniek en een kleine verbetering kan soms al voor een meter extra zorgen. Gelukkig is er bij mij ook nog veel ruimte voor verbetering!
9. Wat was tot nu toe de prestatie waar je het meest trots op bent en hoe lang denk je nog in de top te kunnen blijven meedoen?
Er zijn meerdere prestaties waar ik trots op ben, zoals de bronzen medaille in 2013 waar ik al over vertelde. Maar in 2019 werd ik 6e op het EK onder 23 jaar. Ik had daar eigenlijk meer van gehoopt, maar vlak voor dat toernooi scheurde ik mijn hamstring. Ik ben er heel trots op dat ik ondanks dat toch op het toernooi stond en nog een 6e plek wist te behalen! Ik hoop nog lang mee te kunnen draaien en mijn nog veel te verbeteren zodat ik op EK’s, WK’s en misschien wel de Olympische Spelen kan staan.
hiernaast een fotootje uit ons archief…
10. Wat zou je willen meegeven aan pupillen van Ciko, die net zo ver willen komen als jij?
Het allerbelangrijkste is dat je plezier hebt in het sporten! Ik kijk met zoveel plezier terug op al die jaren dat ik trainde bij Ciko en het sporten nog niet zo serieus was, maar ik er al zoveel lol in had. Dus mijn advies is om het niet te snel te serieus te nemen, maak plezier met je trainingsgenootjes en geniet ervan dat je lekker samen kan sporten. Als je dat doet, dan komen de prestaties echt vanzelf!
Groetjes, Benthe
Mijn Favoriete Rondje
Door Saskia Stoop
Hallo allemaal, voor degenen die mij niet kennen: mijn naam is Sas en ik loop al ruim 13 jaar bij Ciko. De laatste jaren loop ik in groep vier.
Sinds begin dit jaar heeft Grace me gevraagd voor de nieuwsbrief van Ciko waar ik degene ben die de rubriek ‘mijn favoriete rondje’ organiseert. Deze keer trek ik zelf de stoute schoenen aan en vul ik hem dus zelf!
Heel eerlijk gezegd heb ik niet echt een favoriet rondje. Sinds de trainingen gestaakt zijn hol ik vaak in mijn eentje en start dan direct vanuit huis.
Als ik ga hardlopen dan heb ik vooraf geen echt plan. Zo gauw ik de straat uit hol dan merk ik al snel hoe de benen zich voelen en hoeveel energie eruit gelopen moet worden. Bij goede benen ren ik richting Klarenbeek, de heuvelroute, en anders wordt het een vlak parcours door diverse parken.
De route door Klarenbeek is erg mooi maar ook pittig. Veel klimmen maar vooral ook genieten van het haast buitenlandse landschap. De heuvels, vergezichten, paarden en moestuinen geven me een vakantiegevoel. Ik steek daarna door richting de begraafplaats en dan door richting het ziekenhuis. Daar ren ik naar boven langs de ijsbaan en ga richting park Zypendaal over mijn favoriete veld. De ene keer ren je door de maisvelden, de andere keren kijk je over de grasvelden en geniet je van de zon en de weidsheid. Prachtig!
Daarna ga ik al slingerend weer terug naar huis. Wanneer de tijd beperkt is of de benen minder goed voelen dan loop ik een ander rondje door diverse parken.
Ik start dan vaak in Angerenstein, Insula Dei, Sacre Coeur en eindigend in Park Presikhaaf. Dat laatste park is misschien qua historie en afwisseling het minst mooi maar gek genoeg vind ik daar de levendigheid het grootst. Leuk om te zien hoeveel mensen daar aan het sporten en recreëren zijn. Ook spreekt de diversiteit aan culturen me aan. Jong en oud en alle nationaliteiten samen, dat maakt mij heel blij!
Ondanks dat ik in mijn eentje ook geniet, mis ik wel de gezelligheid. Hopelijk zie ik jullie snel weer bij Ciko!
Mocht je de volgende keer graag zelf deze rubriek willen vullen, laat het mij dan weten!
Nagenieten van het EK Atletiek Indoor
Door Josan Tielen
Het weekend van 5-7 maart was een mooi sportweekend. Met het WK shorttrack, de 1e etappe van de wielerwedstrijd Parijs –Nice, Vitesse-AZ, maar natuurlijk vooral het EK Atletiek indoor in Torun, Polen. Met een enorme Nederlandse delegatie en meerdere medaillekansen, weet de NOS het dan nog te presteren om alleen flitsen van dit kampioenschap uit te zenden en al helemaal niet live. De immer irritante Joep Schreuders, die –let maar eens op- altijd uitgebreid zendtijd krijgt als er niks te melden is, krijgt op zo’n dag zelfs nog meer etherminuten. Gelukkig weet de BBC en de Vlaamse televisieomroep de atletiek wel op waarde te schatten, met enthousiast commentaar tijdens de wedstrijden.
Want wat was het genieten. Niet alleen vanwege de medailleoogst en Femke. Voor mij was het een lang weekend inspiratie tanken, uit de verrichtingen van die superfitte, getrainde atleten, die een paar niveautjes hoger bezig zijn met hun sport dan ik.
De focus, precisie en zelfverzekerdheid van Nadine Visser tijdens de 60m horden. Het gemak, waarmee Femke Bol lijkt rond te lopen, met totale ontspanning op haar gezicht. De verbetenheid van Lisanne de Wit om de hele achterstand tijdens de estafette goed te willen maken, de lol van de 4x400m ploegen na hun dubbele winst…
Maar niet alleen de Nederlandse successen waren mooi om te zien. Het geduw en getrek en op de hakken trappen tijdens de 1500m- hoe herkenbaar. De spanning hoe hoog de polsstokspringers in deze wedstrijd zouden reiken, de uiterste krachtsinspanning van Rik Taam op de afsluitende 1000m van de zevenkamp.
Heerlijk om naar te kijken. Op mijn leeftijd zal ik er geen meter harder door gaan lopen. Maar misschien raakt zo’n wedstrijd bij een junior wel een snaar en motiveert dat om toch nog wat verder de grenzen te verkennen. En voor iedereen is het toch weer een mooi bewijs hoe leuk atletiek wel niet is.
Van de wedstrijdcommissie
Competitie, Stedenwedstrijden…. hoe zit het ook al weer
Door Martijn Talens
In 2020 is het wedstrijdseizoen bijna volledig stil komen te liggen. Waar in de voorgaande jaren de stedenwedstrijden en competitiewedstrijden zich vanaf april tot en met september in rap tempo opvolgden, werden er in 2020 maar enkele onderlinge wedstrijden georganiseerd, zoals de speerwerpwedstijd, een onderlinge wedstrijd en de trainingswedstrijden bij de pupillen. Het stedenverband (stedenwedstrijden) en de atletiekunie (competitie) proberen uit alle macht dit jaar wel wedstrijden te organiseren.
Stedenwedstrijden
Deze wedstrijden worden georganiseerd door Ciko’66 en de verenigingen uit de omgeving. Voor de pupillen zijn dat vier Athletic-Champswedstrijden (AC-wedstrijden) en voor de D- en C-junioren, vier traditionele meerkampwedstrijden. Het verschil tussen de traditionele wedstrijd en de AC-wedstrijd is vooral de hoeveelheid pogingen. Bij AC-wedstrijden wordt er op tijd gesport en kunnen dus, binnen die tijd, zo veel mogelijk pogingen worden gedaan als je wil. De traditionele wedstrijden hebben per onderdeel een maximum. Een goed voorbeeld is het sprintonderdeel. Bij de pupillen kan dat zo vaak je wil en bij de Junioren maar één keer.
Het stedenverband heeft besloten tot en met de zomervakantie geen grote wedstrijden te organiseren maar wedstrijden tussen twee verenigingen. Ciko’66 organiseert samen met Daventria uit Deventer voor de pupillen 1 wedstrijd op 5 juni in Arnhem en op 3 juli voor de D en C junioren in Deventer. In september zal wel worden geprobeerd een stedenfinale te houden, op 11 september voor de junioren. Deze wedstrijd zullen we in Arnhem houden. Op 18 september is dit gepland voor de pupillen, hiervoor is het nog niet bekend waar Ciko naar toe mag.
Competitie
De atletiekunie organiseert jaarlijks de competitie voor junioren, senioren en masters. Hieraan wordt per ploeg meegedaan. De ploegen:
| Categorie / Geboortejaar | jongens / mannen | meisjes / vrouwen |
| D-Junioren | 2008 – 2009 | 2008 – 2009 |
| C-Junioren | 2006 – 2007 | 2006 – 2007 |
| U18/U20 | 2002 – 2005 | 2002 – 2005 |
| Senioren | voor 2002 | voor 2002 |
| Masters | voor 1987 | voor 1987 |
De competitie wordt gehouden in drie of vier rondes waarvan de laatste ronde de finale of promotie/degradatie is. Iedere Ciko-er die in 2009 of eerder geboren is, kan deelnemen aan de competitie aan één, twee of maximaal drie onderdelen. Per competitiedag dienen alle onderdelen van die dag door één (technische onderdelen) of twee (looponderdelen) atleten uit de ploeg van Ciko te worden bezet. Het is dus geen meerkamp waarbij elke atleet uit dezelfde categorie dezelfde onderdelen doet. In het team bij de competitie doet iedereen wat anders om totaal een zo goed mogelijke score te krijgen. Zo zullen de jongens junioren D in de eerste wedstrijd een estafette moeten doen, 80m sprint, een 1000m, 80m horden, hoogspringen, verspringen, kogelstoten en speerwerpen.
De competitie start in april, heeft een wedstrijd in mei en een wedstrijd in mei, juni of juli. In september wordt de finalewedstrijd of de promotie/degradatiewedstrijd gehouden. Helaas heeft de KNAU alle wedstrijden in april moeten schrappen. Over de andere wedstrijden is nog niets bekend. Wel wordt nagedacht over een virtuele oefencompetitie. Let hiervoor vooral op de Ciko-site en je mailbox voor verdere info.
Online Runcafe – 7 april
Op woensdagavond 7 april kunnen jullie vanaf de bank of vanuit de zitkuil weer live meekijken met een online RUNCAFE! We verklappen alvast dat Sameena van der Mijden komt vertellen over haar hardloopavonturen en drijfveren. Schijver en oud-olympier Hans Koeleman en Klaas Boomsma komen hun nieuwe literaire hardloopblad Mystical Miles magazine presenteren (zie ook verderop in de nieuwsbrief)
We gaan met Anne Luijten voorbeschouwen op de marathon van Hamburg, die razend spannen wordt in de race naar Olympische tickets. Ook gaan we een aantal lock-down avonturiers in de studio verwelkomen, lanceren we de nieuwste Arnhem Runfilm en sluiten we traditiegetrouw af met een column van Bart te Riele.
7 APRIL – RUNCAFE LENTE EDITIE – LIVESTREAM – ARNHEM.RUN
World Police and Fire Games
Door Jurjen Bersee
Bij grote sportevenementen zullen maar weinig mensen denken aan de World Police and Fire Games (WPFG). Toch staat dit meerdaagse sportevenement op de derde plaats qua aantal deelnemers, na de Olympische Spelen en de World Masters Games. De afgelopen editie deden ongeveer 13.000 atleten mee. Chengdu in China was in augustus 2019 even de veiligste plek op aarde met zoveel politie- en brandweermensen. Chengdu is een stad met 12 miljoen inwoners, en vooral bekend van de Reuzenpanda’s. Voor het evenement heb ik een rondreis gemaakt door de provincie Yunnan aan de oostkant van de Himalaya
De WPFG heeft sporten die je ook op de Olympische Spelen ziet, zoals basketbal, wielrennen, boksen, gewichtheffen, rugby, zwemmen en roeien. Er zijn ook sporten die specifiek zijn voor politie en brandweer, bijvoorbeeld Police Action Pistol, de brandweer-hindernisbaan en traplopen met brandweerbepakking. Als klap op de vuurpijl is er de, typisch Chinese, drakenbootrace. Maar ik kwam natuurlijk voor atletiek. Ik heb in Chengdu deelgenomen aan de meerkamp.
Drie dagen na de groteske openingsceremonie (zie hiernaast) mocht ik aan de slag. Het was bloedheet in het Shuangliu Sports Center waar de atletiekwedstrijden waren. Maar China zou China niet zijn als ze daar niet wat aan probeerden te doen. Met enorme airco’s en een soort reuzen-waterkanonnen op vrachtwagens werd de temperatuur in het stadion en op straat wat omlaag gebracht.
In mijn startgroep zaten mensen uit China, Frankrijk, Amerika, Duitsland, de Filipijnen, Hong Kong en Thailand. Maar alleen de man uit de Filipijnen was ook van de leeftijdscategorie 40-45, dus het werd minimaal zilver. De band met de andere atleten was meteen prima. Sowieso ervaar ik de sfeer op de atletiekbanen altijd als prettig, en met deze mensen deelde ik ook nog eens hetzelfde beroep.
Hiernaast: de Drakenbootrace
De wedstrijd verliep prima, met drie persoonlijke records, onder andere op speerwerpen. De afsluitende 1.500 meter startte ik met als enige doel: de finish halen. Vooral vanwege de hitte. Tijdens het lopen ging het eigenlijk best lekker, en zo werd ook dit onderdeel een succes.
Terug in Nederland wachtte een huldigingsceremonie met burgemeester Aboutaleb. En daarna ben ik weer enthousiast gaan trainen, want de volgende editie zou dit jaar in Rotterdam zijn. Een thuiswedstrijd vergeleken bij het 7.000 kilometer verre Chengdu. Maar helaas gooit ook hier Corona roet in het eten. Het is natuurlijk een enorme organisatie en daarom is al vrij snel besloten door het WPFG-comité (met o.a. Prins Pieter-Christiaan, Ivo Opstelten en Erika Terpstra) om het evenement een jaar uit te stellen. Het is in 2022 best leuk om te gaan kijken. En daarvoor hoef je niet ver, want voor het langebaanschieten is de Harskamp hier in Arnhem gekozen. De atletiek-onderdelen zullen plaatsvinden bij Haag Atletiek.
Hiernaast: CIKO-kleuren in Chengdu.
Zie ook: https://wpfgrotterdam2022.com/
Inspirerende loopverhalen
Hans Koeleman was in de jaren 80 onze Nederlandse topper op de 3000m steeplechase. Twee keer deed hij mee aan de Olympische Spelen. Tegenwoordig vertelt hij verhalen. Over hardlopen. Want verhalen inspireren mensen om te gaan of blijven lopen. In deze podcast krijg je een uur lang een paar van zijn verhalen te horen. Aanleiding voor de podcast is de lancering van een nieuw hardloopmagazine Mystical Miles.
Here’s an episode for you… S3E3: Inspirerende loopverhalen met Hans Koeleman
Van het bestuur
Algemene Ledenvergadering (ALV)
Op dinsdagavond 13 april vindt om 20:30 uur de digitale Algemene Ledenvergadering plaats via Teams. Hierbij worden onder andere het financieel jaarverslag en decharge 2020 besproken, de herbenoeming van Karin Nienhuis en Anita Lubberdink, maar er is natuurlijk ook volop ruimte om jouw ideeën en wensen ter tafel te brengen. Lees hier meer.
Overkapping
Paul van Rooyen heeft samen met zijn broer een functionele overkapping gemaakt. Proef-overkapping? We horen graag wat jullie ervan vinden
Paul en Rob ontzettend bedankt dat jullie de overkapping hebben gemaakt.
Avondklok
Omdat vanaf 31 maart 2021 de avondklok een uur verlaat wordt, kan er tot uiterlijk 21.30 uur op de baan getraind worden.
Werkzaamheden baan.
In de 2de en 3de week van april worden er werkzaamheden aan de baan het veld uitgevoerd door het Sportbedrijf. Hierdoor kan het zijn dat je voor je training niet het hele veld of baan kunt gebruiken. Wij zullen hierover in contact blijven met de trainers.
Wedstrijd voorbereidingen
Er wordt hard gewerkt aan een eerste onderlinge (Cororna-proof) speerwedstijd voor C- junioren en jongvolwassenen t/m 26 jaar, deze vindt op 24 april a.s. plaats. Inschrijven kan nog!
Daarnaast zal er op 13 mei (Hemelvaartsdag) een onderlinge wedstrijd worden gehouden voor zowel pupillen als junioren.
Sportstroom
Het bestuur heeft een bijeenkomst bijgewoond over verduurzaming binnen sportverenigingen. Wij hebben aangegeven hierin geïnteresseerd te zijn. Het gaat hierbij om bijvoorbeeld zonne-energie, dubbele beglazing en andere duurzame kostenbesparende zaken.
Wij hopen dat we deze zomer weer eens met elkaar een drankje kunnen drinken op ons terras na-genietend van een mooie gezamenlijke training. Houd nog even vol, blijf bewegen én blijf gezond!