Heb jij een leuk hardloopverhaal wat je met ons wilt delen, laat het ons dan weten via een mailtje naar de webredactie.
.
G-atletiek held
Door Eke Petter-Haan en Noud (8)
“Atletiek is mijn vriend! Ik wil er altijd en altijd heen, ik wil het niet missen. Ik vind het gewoon zo leuk en ik word er zo blij van!”
Aldus Noud, 8 jaar. Sinds een paar maanden gaat hij iedere maandagavond naar G-atletiek. Ook als het vriest, hagelt of stormt. Hij vindt het dus écht heel leuk!
Vanwege zijn (o.a.) visuele en cognitieve beperking hebben wij als ouders samen met Noud best een zoektocht achter de rug naar een geschikte sportplek voor Noud. Sporten wil hij maar al te graag – enthousiast, beweeglijk en vrolijk als hij is! Maar een reguliere groep is (net als een reguliere school) voor hem niet haalbaar; veel te groot, te druk, te snel en te moeilijk. Wat fijn dat we uiteindelijk bij Ciko’66 uitkwamen!
De G-groep is klein met veel begeleiding en structuur, en is daardoor vertrouwd en veilig. Het buiten trainen en het grote terrein zorgen ervoor dat Noud geen last heeft van bijvoorbeeld onverwachte geluiden en drukte; harde geluiden vervliegen en er is altijd wel ergens een rustig plekje te vinden als dat nodig is. De opbouw van de avond is vrijwel altijd hetzelfde: na een gezamenlijk rondje rennen en warming-up wordt de groep gesplitst en worden er afwisselend twee onderdelen gedaan, waarna er meestal gezamenlijk wordt afgesloten met een spelletje zoals tikkertje.
Noud heeft al veel gedaan: verspringen, hoogspringen, polsstokhoogspringen, speerwerpen, discuswerpen, kogelstoten, horden. En het fijne is: hij mag en kan in deze groep alles op zijn eigen niveau en tempo doen. De enthousiaste en betrokken trainers (onder leiding van Steffan) zorgen bij alle oefeningen voor succeservaringen. Dat werkt enorm stimulerend en motiverend!
Noud is de jongste en veruit de kleinste van de groep en was aan het begin best onder de indruk van de “grote kinderen” maar door de fijne vertrouwde sfeer voelt hij zich inmiddels helemaal op z’n plek en heeft hij praatjes voor tien 😊.
Al met al: heel veel plezier, lekker actief bezig zijn én een boost voor het zelfvertrouwen… Noud én wij als ouders zijn heel blij met de G-groep van Ciko’66!!!
.
Wiep van der Mark: atleet en trainster
Wiep (junior B1) geïnterviewd door haar vader Bart
Wiep, hoe oud ben jij?
Ik ben vijftien, bijna zestien jaar.
Hoe ben jij bij Ciko’66 terecht gekomen?
Mijn ouders hebben elkaar op de atletiekbaan ontmoet. Ik had dus eigenlijk geen keus.
Maar vond je het wel leuk?
Ja natuurlijk. Ik sta al sinds mijn zesde op de baan, maar daarvoor hobbelde ik al over de baan omdat mijn twee oudere zussen al trainden. Ik werd altijd heel schattig gevonden door de groepen van mijn zussen. Ik was een soort mascotte.
Bij welke trainer ben je begonnen?
Ik ben bij Steffan begonnen. Die was niet zo heel streng en het was altijd gezellig en je deed ook nog eens heel erg veel. Meestal is het óf gezellig óf heel fanatiek. Steffan leerde ons allebei.
Ging je vaak naar wedstrijden?
Jazeker! Er was bijna ieder weekend wel een wedstrijd en Steffan ging dan altijd mee. Mijn ouders stonden dan altijd een verspringbak aan te harken of moedigden mij vanaf de kant aan. Aan het eind van de dag reden we altijd langs de Mac om een ijsje te halen. ’s Avonds zat ik dan helemaal bruinverbrand op de bank.
Wat vond je het leukste?
Vortex vond ik het leukste. Ik vind nu speerwerpen het leukst en daar word ik ook heel blij van.
Ik zie dat je een clubrecord op de 600 meter hebt. Heb je iets met de lange afstanden?
Lange afstanden doe ik nu alleen nog maar met een speer en ik weet niet hoe ik aan dat clubrecord kom, maar dat moet gemakkelijk te verbeteren zijn. Dus laat die meisjes B pupillen maar komen!
Waarom ben je training gaan geven?
Het begon toen corona uitbrak. Er ontstond een trainerstekort en ik werd gevraagd mee te helpen. Dat heb ik natuurlijk meteen gedaan. Ik vond het wel heel spannend, want voor een groep staan is niet echt mijn specialiteit, maar de kinderen maakten me het gelukkig heel gemakkelijk.
Welke kinderen geef je training?
Ik geef training aan de junioren D, kinderen van 11 tot 13 jaar. Dat doe ik op de maandagavond samen met Suze Zeevat en Karin Wolf. Samen trainen we in de meerkampgroep bij Leo Siers.
Wat vind je het leukste aan training geven?
Ik vind het leuk de kinderen te leren wat ikzelf al weet en zo vind ik het ook leuk om te zien hoe ze vooruitgaan.
Hoe ziet een training eruit?
Als de kinderen op de baan zijn dan beginnen ze met 2 of 3 rondjes inlopen en daarna doen we een warming up met op het einde sprintjes of versnellingen. Daarna wordt de groep opgesplitst in meestal 2 en soms 3 groepen en dan gaat elke groep bij een trainer een onderdeel doen. Na een half uur wordt er gewisseld en krijg ik de andere groep.
Ga je straks ook mee naar de wedstrijden met ze?
Als ik zelf geen wedstrijden heb lijkt me dat heel leuk. Het is heel leuk om bij een wedstrijd te zien wat iedereen al kan en als het nodig is dan kan ik tips geven. Ik let er dan ook op als er iets wat minder goed gaat zodat ik dat tijdens de training kan behandelen.
Wil je na de corona nog steeds training blijven geven?
Ja, want ik vind het leuk en gezellig en ik heb het gevoel dat ik al een beetje een band met mijn junioren heb opgebouwd.
Zie foto boven: tijdens de extra ingelaste wedstrijd van 28 mei heeft Wiep met een belachelijk goeie worp haar pr met bijna 10 meter aangescherpt tot 46.05m (was 36.14)
.
Mijn favoriete rondje
Door Peter Garstenveld
Ik haat het.
Het rondje begint bij de stoplichten aan de Schelmseweg, bij Ciko naar buiten, rechtsaf omlaag. Je bent dan al warm gelopen, nooit genoeg. In je hoofd zeg je dat je het kalm aan gaat doen. Lukt nooit. De trainer geeft een go.
Dan begint het rondje. Niet te hard starten, ritme pakken, kijken naar je gelijken en dan door. Het gaat rechtuit richting viaduct over de A12. Ga ik te hard, ga ik te langzaam. Hoe voelen de benen. In de winter is het twee keer zo moeilijk want na het viaduct duik je de duisternis in, een stuk fietspad zonder belijning. Als je geluk hebt heeft de loper voor je een hesje met lampje. Daar focus je dan op. Ondertussen begin je toeren te maken. En 100 meter na het viaduct weet je het: ik ga een goed rondje lopen. Of slecht. In dat laatste geval begint de helletocht. Je kunt opgeven en doordribbelen, maar je wilt niet als laatste eindigen.
Alle technieken zet je in. Je hebt ooit gelezen dat Paula Radcliffe de marathon liep door van lantaarnpaal naar lantaarnpaal te lopen. Je probeert het, maar in paniek denk je ook al aan de Moslaan, die bult aan het einde. Maar daar zijn we nog niet. Op de Schelmseweg duik je rechtsaf de Arnhemse Allee af. Tempo maken. Hier ligt de basis voor winst of verlies. Ga je voor 100 procent of houd je vijf procent in reserve voor straks.
Te snel begint de Allee af te vlakken, bij het viaduct gaat het zelfs een stukje omhoog. En dan kort daarna sla je rechtsaf, je staan aan de poorten van de hel, de Moslaan. Alle verstand zet je op nul. Waarom deze hobby, wat een ellende, nooit meer, denk je terwijl je snelheid probeert te houden op deze laatste klim. Bushokje, bushokje, bushokje, denk je.
Dat is je aangrijpingspunt. Daarvandaan vlakt het af. Je ziet de eersten in de verte je aanmoedigen. Je blik is gericht op de laatste lantaarnpaal rechts na de garageboxen. Je benen scheuren onder je lijf vandaan. Je hebt het gehaald en kijkt achterom. Ha, sneller dan…..vul maar in.
Dit testrondje heet ook wel testosteronrondje. Ik haat het. Tot die laatste lantaarnpaal. Dan ben ik trots, daar doe je het voor.
Maar wat een hel!
10 vragen aan Tom Egbers
Door Grace Roetert
1. Op welke leeftijd ben jij begonnen met atletiek? En hoe ben je bij Ciko terecht gekomen?
Als ik het me goed herinner ben ik op mijn 5e aan atletiek begonnen, en ben ik vanaf het begin met mijn ouders bij ciko 66 geweest.
2. Wat vond je er zo leuk aan?
Het afwisselende van alle onderdelen. Er was altijd weer een nieuwe uitdaging. Ook de groep die er toen was heeft een grote rol gespeeld
3. Ben jij de enige uit jouw gezin of ging je gewoon met je ouders/broertjes of zusjes mee?
Nee, onze ouders zijn ook hee lang actief geweest op de atletiekbaan. Zo zijn mijn zus en ik er ook aan begonnen
4. Wanneer ontdekte jij of jouw trainer dat je goed kon speerwerpen en wel heel erg ver kon werpen vergeleken met leeftijdsgenoten?
Dat begon met het balwerpen bij de pupillen, toen wierp ik vrij snel een stuk verder dan mijn leeftijdsgenoten. Vanaf dat moment hoopte ik altijd een goede speerwerper te worden.
5. Hoe, en hoe vaak train je bij Ciko of ergens anders en hoe heb je je gemotiveerd in Corona-tijd zonder wedstrijden?
Ik train 6x per week op ciko, ook doe ik thuis nog het één en ander. De trainingen bestaan uit kracht training en werp/techniek training. Op zich had ik zeker in het begin niet zoveel moeite om me te motiveren de doelen waren gesteld en ik wist wat ik daarvoor moest doen. Op die manier kon ik mezelf constant motiveren.
6. Heb je het gevoel dat je er, vergeleken met leeftijdsgenoten, veel voor moet laten?
Ja ik moet veel laten voor m’n sport. Dat betekent niet dat ik nooit een feestje heb of een drankje kan drinken met vrienden. Maar wel dat dat alleen op specifieke momenten kan in overleg met mijn trainer.
7. Heb je veel vrienden in de atletiekwereld of juist niet?
Ik heb een leuke vrienden groep overgehouden aan de atletiek allemaal jongens van ciko. Daar buiten vooral kennissen geen echte hechte vriendschappen opgebouwd. Ik vind het soms ook wel fijn om het niet over atletiek te hebben en gewoon lekker te ontspannen, en het over andere dingen te hebben.
8. Je hebt bij de junioren vaak goud gewonnen…nu doe je mee met de “grote mannen”…wat is het verschil?
In principe is het verschil niet heel groot. Buiten dat ik niet meer weg kom met slechte worpen. Bij de junioren hoefde ik niet optimaal te presteren om toch te winnen. Bij de mannen zit het in de top een stuk dichterbij elkaar. Dat maakt het wat mij betreft alleen maar leuker ik leef voor die wedstrijd spanning.
9. Waar ben je het meest trots op?
Tot op heden ben ik het meest trots op mijn deelname aan de WK onder 20 in Finland. Ook al ging het daar niet helemaal zoals gepland, ben ik wel heel trots dat ik daar stond.
10. Wat wil je meegeven aan alle Ciko-pupillen die net zo ver willen komen als jij?
Lekker blijven sporten voor je plezier, niet te snel willen specialiseren. Gewoon de meerkamp blijven doen en langzaam ontwikkelen en vooral het plezier behouden anders is het geen doen.
Stage lopen bij Ciko
Door Nienke Burghout (17).
Ik ben Nienke, en ik loop stage bij de atletiek club CIKO’66. Zelf zit ik in het 2de leerjaar van het CIOS Arnhem, en moest ik voor mijn keuzedeel conditietrainer stage lopen bij een atletiek club.
Er werd aan mij voorgesteld om te helpen als vrijwilliger bij de pupillen- en junioren kampioenschap op 13 mei, en ik zei met volle enthousiasme ‘’ja’’ want ik had nog nooit zoiets gedaan dus het leek me wel interessant en vooral heel erg leuk!
Het was voor mij wel een uitdaging, want ik zit niet op atletiek dus ik was een beetje bang dat dat effect zou hebben op de dag zelf, maar gelukkig was dat niet het geval.
In de ochtend kreeg ik een groepje kinderen aangewezen, die ik moest begeleiden tijdens alle wedstrijd onderdelen. Het waren allemaal geweldige en lieve kinderen, dus dat gaf me veel blijdschap en motivatie om met een lach op mijn gezicht de dag door te gaan.
In de middag kreeg ik geen groepje aangewezen, maar ging ik met Jante samen bij het sprintonderdeel helpen. Dat vond ik ook heel leerzaam om te doen, want je komt meer te weten over de regels voor het sprintonderdeel van atletiek, die ik persoonlijk nog niet wist.
Het was verder een hele geslaagde dag, en ik hoop dat ik het nog een keertje mee kan maken!
De mensen die in de wedstrijdcommissie zitten die hebben me goed geïnformeerd over alles, en het was heel erg leuk om met jullie die dag mee te draaien. Dus dankjewel daarvoor! 😊
Fieldlab 10k
Door Marieke Koene
Op 16 mei liep ik de 10 kilometer op het vliegveld van Twente. Het was echt een feest om überhaupt weer eens een evenement op de planning te hebben staan voor het weekend.
De dag voorafgaand aan de wedstrijd moesten we een sneltest doen (die overigens een stuk meer pijn doet in je neus dan een gewone corona test!). Binnen een uur hoorden we allemaal (Ivo, Milou, Geert, Alex en ik) dat we negatief waren. Toen mochten we voor het eerst samen in de auto naar de wedstrijd. Dat was lang geleden, dat we met z’n drieën op de achterbank gepropt in een auto zaten! Geen mondkapjes meer op. Wat een feest. ook wel onwennig.
Op het terrein moest iedereen het testbewijs laten zien en je identificeren. Je kreeg een apparaatje waarmee je werd getracked waardoor er dus onderzoeksgegevens zouden komen over hoe dichtbij elkaar mensen komen enz. Binnen mochten de mondkapjes af en hoefde je geen afstand te houden. Omdat wij in de eerste groep om 12 uur startten waren er echter helemaal niet zo heel veel mensen aanwezig. Dat afstand houden zit er wel redelijk ingebakken, dus echt dichtbij anderen ben ik niet eens geweest….! Het voelde dus niet als of ik iets heel bijzonders deed ofzo. Het was wellicht ook al heel snel weer gewoon normaal.
Ik vond het heerlijk om weer de zenuwen te voelen voorafgaand aan de wedstrijd. Dat had ik al lang niet meer gevoeld! een jaar geleden had ik mijn pr op eigen gelegenheid (onofficieel dus) aangescherpt van 43 minuten naar 40.38 en hoopte nu op een officieel parcours daar in de buurt te komen. Maar toen ik weg liep voelde ik al meteen dat ik niet zo veel energie had als normaal en ik finishte in 42.18. Op een officieel parcours toch nog een PR! Ik was niet de enige die langzamer liep dan verwacht, niemand was echt tevreden over zijn tijd, dus blijkbaar was het echt een zwaar parcours. Dat verzachtte de pijn. En uiteindelijk voelde ik me ook wel weer een beetje euforisch toen ik na een sprintje over de eindstreep kwam 🙂
Na de wedstrijd moesten we na 5 dagen weer een sneltest doen. Gelukkig waren we weer allemaal negatief! Wel moesten we eindeloos veel onderzoeksvragen beantwoorden in de fieldlab app.
De sfeer in Twente was leuk, gewoon zo fijn om al die sporters weer bij elkaar te zien. Allemaal mensen, bezig met hetzelfde doel. Ik heb het publiek wel gemist! Dat helpt me toch altijd om nog wat harder door te lopen. Gelukkig waren we met een groepje lopers en kon ik samen op lopen. Daarna hebben we nog lekker thuis nagepraat onder het genot van heerlijke pannenkoeken.
Financiën enzo
Door Pauline Dijkstra, Penningmeester ciko’66
Op 13 april jl. hebben we een digitale Algemene Leden Vergadering (ALV) gehouden. Tijdens deze ALV heb ik een toelichting gegeven op de jaarrekening van 2020. Omdat er niet veel deelnemers waren deze avond via de digitale weg (hopelijk de volgende keer weer met velen, fysiek, in het clubhuis) wil ik via deze nieuwsbrief een korte samenvatting geven op de toelichting zodat jullie als leden weten hoe het financieel met Ciko gegaan is in 2020.
Financieel gezien heeft Covid-19 Ciko wel geraakt maar niet ontwrichtend. De contributieopbrengst is in 2020 iets lager dan in 2019 maar dat komt vooral omdat er minder nieuwe atleten bij de recreanten bij zijn gekomen en jullie als leden Ciko trouw zijn gebleven. Hier zijn wij als bestuur heel dankbaar voor.
Bij de overheid hebben we in 2020 tot 2x toe een subsidie aangevraagd en toegekend gekregen van in totaal €15.000.
De gemeente heeft ons tevens enkele maanden huur kwijtgescholden als tegemoetkoming in de kosten.
Zoals iedereen weet is de kantine vanaf half maart gesloten geweest. Dit heeft ervoor gezorgd dat de baropbrengsten heel laag zijn uitgevallen. Ten opzichte van 2019 scheelt dit een kleine €8000.
En dan een groot gemis wat inkomsten betreft: de activiteiten Rondje Nederland en de baanwedstrijden die we niet hebben kunnen organiseren in 2020. Ten opzichte van 2019 scheelt dit €18.000.
Al met al, onder aan de streep, hebben we toch een positief resultaat bereikt van €5200. Dit is vooral te danken aan de steun van onze leden en de ontvangen subsidies.
We zijn er als club goed doorheen gekomen in 2020 en zijn, net als de meeste leden, gezond gebleven.
Afgelopen maanden zijn we als bestuur o.a. bezig geweest met het aanvragen van een subsidie voor de verduurzaming van onze kantine. Hierover volgt in een van de volgende nieuwsbrieven meer. Er zijn reeds twee pupillen/junioren wedstrijden geweest, Rondje Nederland staat weer op de planning voor november en de eerste sportdagen van een middelbare school hebben ook weer plaatsgevonden op de baan.
Hopelijk gaan we elkaar de komende tijd weer vaker zien bij Ciko om samen te sporten.
Ciko’66 wil jou leren kennen
Door Erik Delpeut
In de nieuwsbrief van April maakten we al bekend wie de winnaars waren geworden van de prijsvraag. Het antwoord was TAAKIE: Dat is een app waarmee we op een makkelijke manier vrijwilligers kunnen benaderen.
Houd je mail in de gaten want de eerste stap van het uitrollen van dit tool wordt het uitsturen van een korte vragenlijst waarmee we in kaart brengen waar je interesses liggen. Op deze manier kunnen we heel gericht vrijwilligers benaderen voor bepaalde taken.
De winnaars van de prijsvraag Coen Kuiper en Tim Zonnenberg. Gefeliciteerd! Voor jullie allebei een door Run2Day gesponsorde tegoedbon.
Trainer Coen Kuiper met zijn baan/weg-groep 
Tim Zonnenberg met zijn sprintgroep
Voor een eerste indruk van Taakie zie het filmpje hieronder.
Global Running Day | 2 juni 2021
Door Run2Day
Je startnummer opspelden. Je race-schoenen klaarleggen een dag voor de wedstrijd. Naar bed gaan, de wedstrijd visualiseren en dromen over een PR.
Helaas is het in deze corona crisis tijd nog steeds niet mogelijk om wedstrijden te lopen. De behoefte om een startnummer op te spelden, de adrenaline van een wedstrijd te voelen is groter dan ooit te voren.
Bij alle Run2Day winkels kun je vanaf donderdag 20 mei gratis je startnummer ophalen. Je krijgt er gelijk een zakje speldjes bij (COVID-19 proof). Speld dit startnummer op woensdag 2 juni op je shirt en vier Global Running Day samen met miljoenen hardlopers over de hele wereld.
Global Running Day prijzen
Om deze wereldwijde liefde voor hardlopen te vieren geven wij mooie prijzen weg voor de lopers die actief de liefde voor de loopsport uitdragen.
Deel je run via social media en maak kans op hardloopschoenen van New Balance, ASICS, Mizuno, Saucony, Hoka One One, Brooks en On. Wij geven van elk merk twee paar hardloopschoenen weg. Daarnaast geven wij twee Polar Vantage M sporthorloges weg.
“Activeer Global Running Day en deel je run op social media.”
1. Activeer voor Global Running Day jouw volgers op social door je startnummer te delen
2. Deel een leuke foto van je Global Running Day run op social media
3. Tag #run2daynederland
